Στρατονόμος

 

ΕΣΑτζής συλλαμβάνει το Πνεύμα
Γιάννης Τσαρούχης 1965

ΣΤΡΑΤΟΝΟΜΟΣ

 

Τη νύχτα πιάνει βάρδια στην πύλη ο στρατονόμος

κι απ' τα κλειδιά του κρέμεται ο δικαστής κι ο νόμος.

 

Στο περιβραχιόνιο το όργανο της τάξης

του μίσους γράφει κώδικα, του φθόνου διατάξεις.

 

Το σκοτεινό του το μυαλό στα σκοτεινά ψαρεύει

αλίμονό του σαν τον βρει τον φταίχτη που γυρεύει.

 

Στη μάνα δεν χαρίζεται, ούτε στον αδελφό του

δεν δίνει μια γουλιά νερό ούτε στον άγγελό του.

 

Σαν κομπολόι την Α/Τ στο χέρι στροβιλίζει 

οχιά που κουλουριάζεται και το κορμί σου σκίζει.

 

Βαρύ το ρόπαλο χτυπά φάλαγγα στις πατούσες 

τον τρόμο γύρω του σκορπά βραδιές μαυροφορούσες.

 

Είναι του γείτονα ο γιος, είναι παιδί του φίλου

στα σωθικά του φύτεψαν μαύρη καρδιά του σκύλου.

 

Είναι το φίδι που ‘σκασε απ' του αυγού το τσόφλι

με ύπουλο χαμόγελο που στέκει στο κατώφλι.

 

Την πόρτα όταν σου χτυπά, σαν την ανοίξεις πάλι

βγες, με τη φτέρνα πάτησε και λιώσε το κεφάλι.

 

© Δημήτρης Φιλελές