ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

ΤΙ ΖΗΤΑΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Για τα παιδιά, τη μοναδική μας ελπίδα !



Ένα σπίτι με αυλή και κήπο γύρω γύρω
και μια κούνια κρεμαστή σε μια σκιά να γείρω
γλάστρες με βασιλικό και κόκκινα γεράνια
χρώματα και ευωδιές που φτάνουν στα ουράνια.

Να 'ρχονται και τα πουλιά να δίνουν συναυλία
κάθε μέρα καλοκαίρι με κλειστά βιβλία
βόλτες με ποδήλατο στης γειτονιάς τους δρόμους
αμπάριζα, κυνηγητό, κλέφτες κι αστυνόμους.

Τι ζητάει ένα παιδί για να 'ναι ευτυχισμένο
να γελάει χαρούμενο, να 'ναι και χορτασμένο
να μην έχει βάσανα και να καλοπερνάει
ξένοιαστο στον ουρανό τ' αστέρια να μετράει.


Στίχοι : © Δημήτρης Φιλελές

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

ΠΑΡΓΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ



Δεν είναι λίγα τα μέρη της πατρίδας μας που θα ήθελε κάποιος ν' αφήσει τα μάτια του. Αλλά, στ' αλήθεια, η πόλη της Πάργας είναι μοναδική. Τι να προτιμήσει και τι να παραλείψει; Την πολυχρωμία των παραδοσιακών κτισμάτων στην παραλιακή βόλτα της πόλης; Τα βράχια που υψώνονται στη θάλασσα σχηματίζοντας ένα φυσικά προστατευμένο απάνεμο λιμάνι; Την πανοραμική θέα από το, δυστυχώς, ερειπωμένο κάστρο της πόλης; To εξαιρετικό μουσείου ελιάς paragaea με το αντίστοιχο άριστης εξυπηρέτησης και γεύσης εστιατόριο; Κι όλα αυτά και άλλα πολλά γίνονται ακόμη πιο απολαυστικά όταν επισκεφτείτε την πόλη σε περίοδο τουριστικής κάμψης, τότε που όλα κυλούν σε ανθρώπινους ρυθμούς, εγκαταλείποντας την κακή συνήθεια της οδήγησης!



Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ

Λίγο πριν πέσουν οι μάσκες...




Γέρος με χοντρό μπαστούνι
και παχύ στριφτό μουστάκι
άσπρα γένια στο πηγούνι
στο κεφάλι καβουράκι.

Και εγώ γριά καμπούρα
με τη ράχη λυγισμένη
μούρη με πλισέ και σούρα
απ' τα χρόνια ζαρωμένη.

Είμαι μαύρο διαβολάκι
κατακόκκινη μουρίτσα
μου φυτρώνει κερατάκι
και μια γυριστή ουρίτσα.

Κι εγώ είμαι αγγελούδι
στα ολόλευκα ντυμένο
ένα απαλό τραγούδι
ξέρω μοναχά να ψέλνω.

Άσπρος σκούφος και κουτάλα
αρχιμάστορας μεγάλος
στα γλυκά μου με το γάλα
σαν και μένα δεν είν' άλλος.

Σερβιτόρα από σόι
πήγαιν' έλα με το δίσκο
όποιος τρώει ξανατρώει
κι όλο το μπελά μου βρίσκω.

Καβαλάρης στ' άλογό μου
άφοβα στο δάσος τρέχω
το σπαθί μου στο πλευρό μου
πάντα συντροφιά μου έχω.

Η ωραία κοιμωμένη
σε προσμένει να τη σώσεις
απ' τα μάγια πετρωμένη
να την απελευθερώσεις.

Στης Αποκριάς το γλέντι
παρδαλές μεταμορφώσεις
χάνει ο σκύλος τον αφέντη
ποιον γνωρίζεις μην προδώσεις.

Στης Αποκριάς το κέφι
σ' άλλους κόσμους ταξιδεύω
χτύπα μου εσύ το ντέφι
κι όσο θέλεις σου χορεύω.

Στίχοι : © Δημήτρης Φιλελές





Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΚΙ Η ΓΝΩΣΗ


Πηγή φωτο : gnomikologikon.gr


Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του
στραβά πατάει η κάβουρας, να δω την προκοπή του.

Όταν ο γάτος κοιμηθεί, οι ποντικοί χορεύουν
και των φρονίμων τα παιδιά σαν πρέπει μαγειρεύουν.

Πολλοί κοκόροι όπου λαλούν, αργεί να ξημερώσει
πριν πάρεις την απόφαση, κοντά στο νου κι η γνώση.

Να μη σου βγει το όνομα και ας σου βγει το μάτι
το παλληκάρι το καλό αλλάζει μονοπάτι.

Από τη μύτη πιάνεται το έξυπνο πουλάκι
ο τέντζερης όταν κυλά, βρίσκει και το καπάκι.

Αν φύγεις από το μαντρί, παραμονεύει ο λύκος
τα λόγια σου να τα μετράς, αυτιά έχει κι ο τοίχος.

Πεπόνι αν θέλεις να γευτείς, να ΄χεις και το μαχαίρι
στο χρόνο όσα δεν ήρθανε, μία στιγμή θα φέρει.

Ο καπετάνιος ο καλός φαίνεται στη φουρτούνα
τ' αυτιά σου να ΄χεις ανοιχτά για ποιον χτυπά η κουδούνα.

Κι έναν λόγο τελευταίο πάρε να 'χεις για τον δρόμο
να 'ναι πάντοτε γεμάτο το δισάκι σου στον ώμο
αν τον βραδινό θυμό σου τον κρατάς για το πρωί
σαν χαρούμενο ταξίδι μοιάζει όλη η ζωή.


© Δημήτρης Φιλελές