ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Αφιερωμένο στον γιο
του Πάνου και της Εύης
που γεννήθηκε σήμερα!


Κόκκινα τριαντάφυλλα
για τα γενέθλιά σου
κι όλης της γης τ' αρώματα
σήμερα στην ποδιά σου.

Χαλί με ροδοπέταλα
στρώνω για να περάσεις
στα γαλανά τα σύννεφα
κρεβάτι να πλαγιάσεις.

Το περιβόλι τ' ουρανού
μπρος στο παράθυρό σου
τα χρώματα του δειλινού
να 'χεις προσκέφαλό σου.

Της θάλασσας τα κύματα
φέρνω στα δυο σου χέρια
καθρέφτης με μαλάματα
το φως από τ' αστέρια.

Χρόνια Πολλά, σαν πασχαλιά
ν' ανθίζεις στη ζωή σου.
Χρόνια Πολλά, μια αγκαλιά
τραγούδια στη γιορτή σου.

Χρόνια Πολλά, σαν τη δροσιά
στον κόσμο να σκορπίζεις.
Χρόνια Πολλά, χίλια φιλιά
να 'χεις για να χαρίζεις.

© Δημήτρης Φιλελές, 2014

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

ΕΝ ΜΕΣΩ ΘΥΕΛΛΗΣ


Εν μέσω καταγγελιών εκατέρωθεν περί χρηματιζόντων και χρηματιζομένων βουλευτών στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας (κάτι μας είπες τώρα!!!), δηλώσεων του "επιτίμου" περί εκλογικής μάχης σε συνθήκες ζούγκλας (μίλησε πάλι ο δεινόσαυρος), βολών Στουρνάρα για νέο πακέτο στήριξης των πτωχευμένων τραπεζιτών (έχουν φάει το καταπέτασμα), πρότασης του πρωθυπουργού για εκλογές στο εγγύς κάποτε (παλιά του τέχνη, κόσκινο), απαίτησης της αξιωματικής αντιπολίτευσης για εκλογές ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ (να δεις που κάτι μου θυμίζει αυτό), απελπισμένης αναζήτησης του μαγικού αριθμού 180 για ανάδειξη νέου προέδρου "δημοκρατίας" (πόσες φορές θα δούμε το ίδιο έργο;;;), τροπολογιών που ψηφίζονται στο ελληνικό κοινοβούλιο σωρηδόν (εκλογές μυρίζει το σκηνικό), ανεργίας που πλήττει αδιακρίτως τον μισό πληθυσμό της χώρας (κι εμείς πέρα βρέχει)... τα καταστήματα παρέμειναν ανοιχτά ΚΑΙ αυτή την Κυριακή!!!

Οι μισθωτοί σκλάβοι, με το κεφάλι σκυφτό (ενίοτε και τη μέση), φόρεσαν το πλατύ τους χαμόγελο (κάτι σαν αποτυχημένη πλαστική προσώπου) και πήγαν Κυριακάτικα στις δουλειές τους για να εξυπηρετήσουν το καταναλωτικό κοινό. Γεμάτη η οδός Ερμού και οι γύρω δρόμοι από διαγκωνιζόμενους περαστικούς, που απόλαυσαν τη βόλτα στη χειμωνιάτικη λιακάδα και έκαναν το καθιερωμένο window shopping - επί το ελληνικότερο, χάζευαν τις βιτρίνες. Τώρα, γιατί πρέπει να είναι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα, για να χαζέψει κάποιος τις βιτρίνες, δεν μπορώ να πω ότι το καταλαβαίνω. Πού και πού, βέβαια, ξέπεφτε και καμιά κοπελίτσα που θυμόταν πως της είχε σωθεί το κόκκινο μανό και έμπαινε και ψώνιζε. Και οι καταστηματάρχες περιχαρείς να δηλώνουν σε όλους τους τόνους πως, σε σχέση με πέρσι, ο τζίρος αυξήθηκε. 'Η στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, χρονιάρες μέρες.

Κι έτσι όπως έκανα την Κυριακάτικη βόλτα στην αγαπημένη μου Αθήνα, ήρθαν στο νου μου οι προφητικοί στίχοι του Λουκιανού Κηλαηδόνη από ένα τραγούδι γραμμένο το 1979 αλλά διαχρονικό και πάντα επίκαιρο  :

Δε μας τρομάζουν τα νέα μέτρα,
δε μας τρομάζει εμάς πληθωρισμός,
δε μας τρομάξανε τόσα και τόσα,
θα μας τρομάξει τώρα ο καπιταλισμός;

Δε μας τρομάζουν τα νέα μέτρα,
δε μας τρομάζει εμάς το ενεργειακό,
δε μας τρομάξανε τόσα και τόσα,
θα μας τρομάξει τώρα το κυκλοφοριακό;

Εδώ μας κλείνουν τώρα μέσα από τις δύο
και το δεχτήκαμε στα σιωπηλά,
τι κι αν μας βάλουν και στα καύσιμα δελτίο,
δε μας φοβίζουν και το ξέρουνε καλά!

Δε μας τρομάζουνε τα νέα μέτρα,
τα συνηθίζουμε σιγά σιγά,
εδώ δεχτήκαμε τόσα και τόσα,
θα φοβηθούμε τώρα τα μονά ζυγά;

Αν όμως κάτι με χαροποίησε, ήταν τα νεαρά παιδιά που συχνάζουν στην πλατεία στο Μοναστηράκι και δεν χάνουν ούτε στιγμή το κέφι και τον ενθουσιασμό της ηλικίας τους, σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται (κι όσοι τους θεωρούν απολιτίκ, πλανώνται πλάνην οικτράν), και διοχετεύουν όλη τους την ενέργεια στην Τέχνη του χορού, που ζεσταίνει τις καρδιές των περαστικών, που μαζί με το αβίαστο χειροκρότημα (η δεύτερη φύση κάθε σωστού Έλληνα), τους προσφέρουν και τον οβολό για τον επιούσιο.

Αν σας φέρει ο δρόμος τούτες τις γιορτινές μέρες ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή, μη διστάσετε να ανακόψετε την ταχύρρυθμη καθημερινότητά σας. Δεν θα χάσετε!!!

© Δημήτρης Φιλελές, 2014

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΣΤΑ ΜΕΤΑΞΩΤΑ

Στα κορίτσια μου,
την Ιωάννα και τη Νικολέτα

Πηγή φωτο : antikleidi.com


Πάνω στα σύννεφα κρεβάτι θα στολίσω
να 'χεις τ' αστέρια της νυχτιάς για συντροφιά
με το φεγγάρι να φωτίζει τα μαλλιά σου
κι όλα τα όνειρα να μοιάζουν πυρκαγιά
κι όλα τ' αστέρια να χορεύουν στη φωτιά.

Πάνω στα σύννεφα νεράιδες τραγουδάνε
μόνο για σένα ένα νανούρισμα κρυφό
κι είναι τα χέρια τους σαν δίχτυα απλωμένα
και το μαντίλι τους στο στήθος φυλαχτό
να σε φυλάει από το μάτι το κακό.

Κοιμήσου στα μεταξωτά
στα πούπουλα κοιμήσου
να έρθουνε οι άγγελοι
να ονειρευτούν μαζί σου.

© Δημήτρης Φιλελές, 2014

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ

Πηγή φωτο : kulturosupa.gr

Στη μέσα τσέπη στο σακάκι
είχε κρυμμένη  φυσαρμόνικα
κι αντιλαλούσε στο σοκάκι
ένας σκοπός για κάποια Μόνικα.

Καθότανε στα σκαλοπάτια
κι η μουσική που κάνει θαύματα
ταξίδι σ' άλλα μονοπάτια
γιάτρευε της καρδιάς τα τραύματα.

Πάνω στου τραγουδιού την άκρη
άνθος της πέτρας χειμωνιάτικο
σαν της βροχής το πρώτο δάκρυ
σαν αεράκι ανοιξιάτικο.

Όνειρα γέρνουν στο περβάζι
και το φεγγάρι μένει άφωνο
ήχος γλυκός που αναστενάζει
στόμα πικρό μ' ένα παράπονο.

Τώρα οι νότες του σκορπίζουν
χαμόγελα στον ουρανό
και στο σεργιάνι χρωματίζουν
κόκκινο κάθε δειλινό.


© Δημήτρης Φιλελές, 2014

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

ΑΝ ΤΑ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΑΝ

Αφιερωμένο στους μαθητές μου
και στους γονείς τους



Αν τα ξυπνητήρια σταματούσαν
κάποιο πρωινό μια Κυριακή
έναν τρόπο θα 'βρισκε η αγάπη
πάνω από τον κόσμο ν' απλωθεί.

Αν απ' το πρωί δεν ξεκινούσαν
όλοι για να τρέξουν στη δουλειά
όλη μέρα θα 'μεναν στο σπίτι
για να παίζουνε με τα παιδιά.

Αν το χρήμα δεν μας κυβερνούσε
κι ήταν μοιρασμένο το ψωμί
θα 'διναν οι άνθρωποι τα χέρια
για να προστατέψουνε τη γη.

Αν μου είχαν μάθει στο σχολείο
πάντα ν' αγαπώ τον διπλανό
θα 'στελνα δυο άσπρα περιστέρια
μήνυμα να φέρουν γιορτινό.

Είναι το ταξίδι τόσο λίγο
κι έχω μια βαριά κληρονομιά
όταν έρθει η ώρα μου να φύγω
πίσω τι θ' αφήσω στα παιδιά.

Είναι το ταξίδι μας στον κόσμο
μια καρδιά που γρήγορα χτυπά
κράτα ένα φυλλαράκι δυόσμο
να ΄χουν να μυρίζουν τα παιδιά.


© Δημήτρης Φιλελές, 2014

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Η ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ

Αφιερωμένο στους μικρούς
και μεγάλους αναγνώστες

Πηγή φωτο : neapolistas.blogspot.com


Ήρθε μια κουκουβάγια
στου σχολείου την αυλή
ολοστρόγγυλα έχει μάτια
είναι απ' όλους πιο σοφή.

Τα βιβλία ξεσκονίζει
για να ενημερωθεί
μάθημα ευθύς αρχίζει
έχει όρεξη τρελή.

Ποιος το ποίημα γνωρίζει
ποιος το μάθημα θα πει
ποιος την άσκηση θα λύσει
κόπο θέλει η προκοπή.

Ιστορία όλη μέρα
γλώσσα κι αριθμητική
ούτε μύγα στον αέρα
ζήτω η γραμματική.

Αχ, καλή μας κουκουβάγια
μίλα λίγο πιο αργά
στα μικρά μας τα κεφάλια
δεν χωρούν τόσα πολλά.

Δε χτυπάει το κουδούνι
το διάλειμμα αργεί
μέσα μας ένα ζουζούνι
το παιχνίδι νοσταλγεί.


© Δημήτρης Φιλελές, 2014


Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

ΕΛΛΑΔΑ



Ένα μικρό μικρό καράβι
σηκώνει άγκυρα, πανιά
σκίζει το κύμα και γλιστρά
σαν τρυφερό της μάνας χάδι.

Χρόνια και χρόνια ταξιδεύει
για λίγο δένει στη στεριά
στην πρώτη την καλοκαιριά
πάλι στο πέλαγο αλαργεύει.

Στ' άρμενο πάνω ανεμίζει
το γαλανόλευκο πανί
μια σπίθα πάντα ζωντανή
τους πειρατές να φοβερίζει.

Δελφίνια τρέχουν συντροφιά του
θαλασσοφύλακες πιστοί
κι ο ήλιος το 'χει ορκιστεί
νύχτα να μη βρεθεί μπροστά του.

Ελλάδα, χώρα ευλογημένη
απ' την Κυρά των Αμπελιών
Ελλάδα, πέτρα ριζωμένη
κάτω απ' τον ήλιο των νησιών.

Ελλάδα, χώρα πουλημένη
στα σκλαβοπάζαρα της γης
Ελλάδα, μάνα αναστημένη
από τη στάχτη ξαναζείς.


© Δημήτρης Φιλελές, 2014




Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ

Στους αιώνιους έφηβους του Νοέμβρη



Ήταν μια χούφτα από παιδιά
που πάλευαν για λευτεριά
γράφαν τις νύχτες με μπογιά
λόγια βγαλμένα απ' την καρδιά.

Ήταν παιδιά στα δεκαεφτά
στους τοίχους γράφαν στα κλεφτά
κάτω απ' τη μπότα τη βαριά
δε λογαριάζαν τα θεριά.

Ήταν παιδιά κι είχαν ψυχή
για τη γενιά τους προσταγή
μες στο σκοτάδι μια κραυγή
ποτέ πια φασισμός στη γη.

Μια ιστορία μακρινή
άραγε ποιον να συγκινεί
αργεί ο ήλιος να φανεί
στο χρόνο χάθηκε η φωνή.


© Δημήτρης Φιλελές, 2014



Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ


Ο φίλος μου ο Τζακ
την έκανε στο τσακ
απ’ των τρελών τη χώρα.
Δεν πήρε μυρουδιά
από σφιχτά λουριά
κι απ’ όσα ζόρια τρώω τώρα.

Βρήκα κι εγώ τον Τζο
ένα σκυλί κουτσό
που γλίτωσε τη φόλα.
Περνάμε μια χαρά
κουνάει την ουρά
και είν’ ο μάγκας μέσα σ’ όλα.

Δε βρίσκουμε δουλειά
ζωή μ’ ανεμελιά
ξενοδοχείο μας τ’ αστέρια.
Κοιμόμαστε αγκαλιά
με άδεια την κοιλιά
και σφίγγουμε γερά τα χέρια.

Σκέφτηκα το λοιπόν
το σκοτεινό παρόν
πως άλλο πια δε μας σηκώνει.
Το μέλλον ζοφερό
μια τρύπα στο νερό
τρώμε των παπουτσιών τη σκόνη.

Θα πάω να βρω τον Τζακ
τον φίλο μου τον black
αδέσποτοι να τριγυρνάμε.
Παρέα με τον Τζο
τον σκύλο τον κουτσό
μαζί τ’ αστέρια να μετράμε.


Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν πνευματική μου ιδιοκτησία. Η αναδημοσίευσή τους, μερικά ή συνολικά, επιτρέπεται μόνο για μη κερδοσκοπικούς λόγους και με την αναφορά του συνδέσμου προέλευσής τους.


Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΙΟ

Το Μικρό Χωριό
Τα στοιχειά του δάσους και τα ξωτικά
βγήκανε στις στράτες και στη δημοσιά
κι ένας καλικάντζαρος με κέρατα
πάει να μαγαρίσει τα νοικοκυριά.

Πο πο πο τρομάρα στο μικρό χωριό
ποιος θα μας γλιτώσει από το κακό
τρέξτε να σωθείτε στο μικρό σκολειό
για ψηλά ανεβείτε στο καμπαναριό.

Μια καλή νεράιδα το ραβδί χτυπά
κι όπου φύγει φύγει πάν' τα ξωτικά
γύρω στην ποδιά της τρέχουν τα παιδιά
και το παραμύθι τώρα αρχινά.

Αχ, πόσο μ' αρέσει στο μικρό χωριό
να περνώ στο δρόμο και να τραγουδώ
κάθε μέρα είναι μια μικρή γιορτή
δένω στην ανέμη κόκκινη κλωστή.

Ήρθανε κι οι μοίρες, μας μοιρώσανε
το κακό το μάτι το ξορκίσανε
κι απ' τα παραθύρια τα ορθάνοιχτα
στρώνουν τα σοκάκια ροδοπέταλα.

Τι φωνές και γέλια στο μικρό χωριό
μέσα στην πλατεία στήνουμε χορό
όργανα θα παίζουν μέχρι την αυγή
και χαρά κι ειρήνη θ' απλωθούν στη γη.


Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν πνευματική μου ιδιοκτησία. Η αναδημοσίευσή τους, μερικά ή συνολικά, επιτρέπεται μόνο για μη κερδοσκοπικούς λόγους και με την αναφορά του συνδέσμου προέλευσής τους.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ


Μου στέλνεις μια φωτογραφία απ' τον Άρη
στα πρωτοσέλιδα των περιοδικών
και του ανθρώπου που βαδίζει στο φεγγάρι
μέγα επίτευγμα επιστημονικόν!

Έχω κι εγώ φωτογραφίες να σου στείλω
απ' τα παιδιά που ζουν εκεί στην Αφρική
κι όταν τις δείξεις στο χορτάτο σου το σκύλο
ίσως αυτός όταν τις δει, συγκινηθεί.

Μου λες ακόμα πως στο μέλλον σχεδιάζουν
να πάει στον Άρη επανδρωμένη αποστολή
να ερευνήσει οι συνθήκες πόσο μοιάζουν
κι αν κάποιο μέρος έχει να κατοικηθεί.

Κι εγώ σου λέω πως τριγύρω μας υπάρχουν
παιδιά που ψάχνουν στα σκουπίδια το φαΐ
πουλιά χαμένα που για ένα βλέμμα πάσχουν
να τους ζεστάνει την καρδιά και το κορμί.

Να 'χα στο χέρι του Διογένη το φανάρι
φως να σκορπίσω στα σκοτάδια της ψυχής
να το φωνάξω κάποια μέρα με καμάρι
πως επιτέλους βρήκα άνθρωπο στη γης.


Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν πνευματική μου ιδιοκτησία. Η αναδημοσίευσή τους, μερικά ή συνολικά, επιτρέπεται μόνο για μη κερδοσκοπικούς λόγους και με την αναφορά του συνδέσμου προέλευσής τους.


Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ

Οι μύθοι δεν λένε πάντα την αλήθεια. Αρκετές φορές είναι παραπλανητικοί. Η ζωή όμως είναι πάντα αδιάψευστη. Γι' αυτό, ας δούμε ποια είναι η αλήθεια. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει...


Πηγή φωτο : el.wikipedia.org


Ο τζίτζικας ολημερίς στο δέντρο τραγουδάει
κι ο μέρμηγκας στη ράχη του ψίχουλα κουβαλάει.
Η μέλισσα ανέμελη στον άνεμο χορεύει
κι ο μέρμηγκας υπόγεια πάντα νοικοκυρεύει.

Ο κούκος πάνω στο κλαρί την άνοιξη φωνάζει
κι ο μέρμηγκας ανησυχεί, χειμώνας πλησιάζει.
Το χελιδόνι αδιάκοπα στον ήλιο ταξιδεύει
κι ο μέρμηγκας ακούραστα σπυρί σπυρί μαζεύει.
Αλλιώς τα λέει ο Αίσωπος κι αλλιώς η γη γυρίζει
για το ταξίδι στη χαρά χρυσά φτερά χαρίζει
Όποιος γεννιέται ελεύθερος, πάντα ψηλά κοιτάζει
σ' όλα τ' αστέρια τ' ουρανού χαμόγελα μοιράζει.
Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν πνευματική μου ιδιοκτησία. Η αναδημοσίευσή τους, μερικά ή συνολικά, επιτρέπεται μόνο για μη κερδοσκοπικούς λόγους και με την αναφορά του συνδέσμου προέλευσής τους.



Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ

Προσέχετε!!! Γιατί παραμονεύουν στις "φυλλωσιές" και διαθέτουν τη μοναδική ικανότητα της... χρωματικής προσαρμογής...
Πηγή φωτο : el.wikipedia.org


Ένας μπουλούκος βάτραχος στις φυλλωσιές φωλιάζει
άλλοτε μοιάζει με κλαδί κι άλλοτε πέτρα μοιάζει
η γλώσσα του η κόκκινη μονάχα προεξέχει
κι όλο κολλάει πάνω της όποιος μυαλό δεν έχει.

Τα μάτια του τα γουρλωτά κρυφά παραμονεύουν
όσα ζουζούνια απρόσεκτα στο δάσος ταξιδεύουν
στήνει καρτέρι ακοίμητο και πέφτουν στην παγίδα
στη γλώσσα του τυλίγονται, χορταστική μερίδα.

Της λίμνης είναι φωνακλάς που τα πουλιά τρομάζει

μην του αρπάξουν το φαΐ και άδικα κοπιάζει
μονάχος στο τραπέζι του το γεύμα του απλώνει
κι όποιος τριγύρω βρίσκεται, φοβάται, δε ζυγώνει.
Σαν  φουσκωμένος κουμπαράς σκέψη δεν έχει άλλη
από το στόμα στην κοιλιά διαδρομή μεγάλη,
ύπνος για λίγο, το φαΐ στη θέση του να πάει
είναι μεγάλη η μπάκα του, κι άλλα πολλά χωράει.
Προσέχετε τον βάτραχο, φυτρώνει ανάμεσά μας
έχει συνήθεια κακιά να τρώει τα δικά μας
τα ίδια και χειρότερα μαθαίνει στα παιδιά του
να 'ναι μεγάλη και τρανή φροντίζει η γενιά του.
Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν πνευματική μου ιδιοκτησία. Η αναδημοσίευσή τους, μερικά ή συνολικά, επιτρέπεται μόνο για μη κερδοσκοπικούς λόγους και με την αναφορά του συνδέσμου προέλευσής τους.