ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

ΕΡΩΤΑΣ


ΕΡΩΤΑΣ

Έρωτας
λογχοφόρος πολιορκητής
ανυπότακτων πνευμάτων
αλάνθαστος θηρευτής
ευερέθιστων χορδών
ευσεβής συλητής
ασίγαστων σωμάτων
ανάλγητος πυρπολητής
της καθεστηκυίας τάξης
αλαλάζων Ταύρειος
επί λιμναζόντων υδάτων
νυκτόφοιτος τρυγητής
άδρεπτων ροδώνων
σεπτός ιεροφάντης
του αείζωου κάλλους.


© Δημήτρης Φιλελές

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

ΑΦΥΛΑΚΤΗ ΔΙΟΔΟΣ


ΑΦΥΛΑΚΤΗ ΔΙΟΔΟΣ

Οι επιθυμίες γλιστρούν ανενόχλητες
από τη μισάνοιχτη κερκόπορτα των ονείρων
πολιορκούν ασφυκτικά
τους ελάχιστους υπερασπιστές
της τάξης των πραγμάτων
 γκρεμίζουν έναν έναν
τους θεματοφύλακες της λογικής
μηχανεύονται τεχνάσματα
αναπότρεπτης κάμψης κάθε αντίστασης
θριαμβεύουν
με εξοντωτικά ολονύχτια επινίκια.
Ποιος τολμά να φράξει
την αφύλακτη δίοδο;

© Δημήτρης Φιλελές

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

ΗΡΘΕΣ

Ζωγραφικό έργο του Χαρίλαου Κουτσούρη

ΗΡΘΕΣ

Ήρθες
οι άχρωμοι τοίχοι φωτίστηκαν
με το χρώμα της παρουσίας σου
οι μύχιες ελπίδες άνθισαν
με το γνώριμο ήχο των βημάτων σου
οι βαθιές ρυτίδες απαλύνθηκαν
με το λεπτό άγγιγμα των δαχτύλων σου
ο χρόνος ακινητοποιήθηκε
για να πάψει να μετρά
το ενδεχόμενο της απουσίας σου
είσαι πάντα εδώ.


© Δημήτρης Φιλελές

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

ΥΠΟ ΑΙΡΕΣΗ

Πηγή φωτο : www.o-klooun.com

ΥΠΟ ΑΙΡΕΣΗ

Είναι αιρετικός!
Τα βασανιστήρια
και η καύση στην πυρά
δεν είναι επαρκείς τιμωρίες
γυρίστε του την πλάτη
διώξτε τον από την σώφρονα ομαδική λογική
κλείστε του την πόρτα
απομονώστε τον
δυσφημίστε τον
διαπομπεύστε τον
διαψεύστε τον με ύβρεις
παραδώστε τον στους κόρακες του λόγου
νεκρώστε τον ζωντανό
και μη λησμονήσετε να στείλετε
το συλλυπητήριο τηλεγράφημα της υποκρισίας σας
όταν σας κοινοποιηθεί
η αυτοχειρία του…


© Δημήτρης Φιλελές

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

ΑΛΑΡΓΙΝΗ ΑΝΟΙΞΗ



ΑΛΑΡΓΙΝΗ ΑΝΟΙΞΗ

Η άνοιξη αλάργεψε
άνοιξε φτερό για τόπους αφανέρωτους
πήρε κοντά της
την προσμονή της ξαστεριάς
την ανθοφορία των λουλουδιών
την ευωδιά του νοτισμένου χώματος
την έλευση του εαρινού έρωτα
την προσδοκία της ευεξίας
την ομαλότητα της μετάβασης
σε ένα ελπιδοφόρο καλοκαίρι
απομείναμε μετέωροι
σε παρατεταμένη χειμερία νάρκη
με πλήρη άγνοια αισθήσεων
και καταστολή συναισθημάτων
άβουλοι ασθενείς ενός αόρατου χειρουργείου
προσβεβλημένοι από άγνωστη – ίσως ανίατη – νόσο
ανάρμοστοι ικέτες του θαύματος
θα μας συντρέξει άραγε η άνοιξη
μια επόμενη φορά;


© Δημήτρης Φιλελές

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

ΟΝΕΙΡΙΚΕΣ ΤΡΟΧΙΕΣ



ΟΝΕΙΡΙΚΕΣ ΤΡΟΧΙΕΣ

Τα ηλεκτρόνια των ονείρων
διαγράφουν αέναες σταθερές τροχιές
γύρω από τον πυρήνα της μνήμης
ξεκινούν και επιστρέφουν
με ασύλληπτη ταχύτητα
στο ίδιο πάντα σημείο
προφυλάσσουν το αντικείμενο του πόθου τους
από παρείσακτους εισβολείς
γνωρίζουν ότι ο σκοπός της ύπαρξής τους
είναι η δημιουργία
αδιαπέραστης ασπίδας προστασίας
για tην αποφυγή πάση θυσία
της καταστροφικής έκρηξης.


© Δημήτρης Φιλελές

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

ΕΝΟΧΕΣ

Πίνακας ζωγραφικής του Χαρίλαου Κουτσούρη

ΕΝΟΧΕΣ

Είναι ένοχος
επειδή πρέπει οι άνθρωποι να μεγαλώνουν
και αυτός παραμένει  παιδί
επειδή πρέπει να πρυτανεύει η κοινή λογική
και αυτός βυθίζεται στο συναίσθημα
επειδή πρέπει να αποδέχεται την πραγματικότητα
και αυτός καλπάζει στη φαντασία του
επειδή πρέπει να μάθει να κινείται στο σκοτάδι
και αυτός φοβάται και αποζητά το φως
επειδή πρέπει να προφυλάσσεται στον κίνδυνο
και αυτός βαδίζει ακάλυπτος στη θύελλα
επειδή πρέπει να συμβιβάζεται γενικώς
και αυτός επιλέγει την αβεβαιότητα της αμφισβήτησης
επειδή πρέπει  τα άλογα να αυτοκτονούν όταν γεράσουν
και αυτός επιμένει να ζει...


© Δημήτρης Φιλελές

Τρίτη 17 Μαΐου 2016

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ


ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Τα αποτυπώματα
των γυμνών πελμάτων σου
πάνω στην υγρή άμμο
περνούν ανεπίστρεπτα και χάνονται
στο βυθό των αναμνήσεων
αφήνουν πίσω
το περίγραμμα της παρουσίας σου
να ενωθεί αξεχώριστα
με το αλαργινό φως του δειλινού
με την στυφή γεύση της αλμύρας
με το στερνό χαιρετισμό του κύματος
με τη διάφανη αύρα του ζέφυρου
με το αραχνοΰφαντο σεντόνι του ορίζοντα…
Τι όμορφη που είσαι, Αγάπη μου!


© Δημήτρης Φιλελές

Κυριακή 15 Μαΐου 2016

ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ

Πηγή φωτο : 2steps.gr
ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ

Οι λαθρεπιβάτες
αλλόφρονες και απέλπιδες
αποπειρώνται το ακατόρθωτο
κρύβονται σε απίθανα σημεία
αμαξοστοιχιών και φορτηγών
με επισφαλή προορισμό
συμβιώνουν αρμονικά
με την ενοχή, το φόβο, την παρανομία
στοιβάζονται σε ακυβέρνητα κουφάρια
ταξιδεύουν πλάι πλάι με το απευκταίο
εξοικειώνονται
με την πιθανότητα της επερχόμενης απώλειας
απαλλάσσονται από το παρόν τους
όχι για να φτάσουν
στη δική τους γη της επαγγελίας
αλλά για να επισφραγίσουν
τη δύναμη της φυγής
εμπνέονται την ηθική του κυνηγημένου
απέναντι στη λογική του κυνηγού
ανθίζουν σαν ανεμώνες στο χείλος του γκρεμού
βαφτίζονται στις ριπές του ανέμου
λούζονται στις παλάμες του ήλιου
και ξεδιψούν
με το αίμα του πληγωμένου Άδωνι.


© Δημήτρης Φιλελές

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ - Ο ΑΓΡΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991)



Ο ΑΓΡΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω
διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη.

Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς
τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,
τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν
νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως
τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ᾿ ἔγινε
Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια
κι ἄλλα κοσμήματα.

Μὲ τὸ νῆμα
τῶν λέξεων, αὐτὸν τὸ χρυσὸ
τοῦ χρυσοῦ, ποὺ βγαίνει ἀπ᾿ τὰ βάθη
τῆς καρδιᾶς μου, συνδέομαι· συμμετέχω
στὸν κόσμο.
Σκεφτεῖτε:
Εἶπα καὶ ἔγραψα, «Ἀγαπῶ».


ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Τρίτη 10 Μαΐου 2016

ΑΦΗ


ΑΦΗ

Η αφή!
Πιστή και αφοσιωμένη σύντροφος
μέχρι τέλους
απαγκιστρωμένη από τη μνήμη
αλλά πλήρης συναισθημάτων
μπορεί και ανιχνεύει
κάτω από το στρώμα
του αμείλικτου χρόνου
εκείνο το  δέρμα
που πρωτάγγιξε
ένα μακρινό αργόσυρτο βράδυ
μετάλαβε την ανάσα του
ασπάστηκε τον ιδρώτα του
περιβλήθηκε το επιθήλιό του
αποκοιμήθηκε στο σφυγμό του...


© Δημήτρης Φιλελές

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

ΜΑΜΑ, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;



ΜΑΜΑ, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Μαμά, τι κάνεις;
Μου συγχωρείς τις σκανταλιές
Με ξεγελάς με ζαβολιές
Στην πλάτη μου στήνεις δουλειές
Μαμά, σου λέω, με χάνεις!

Μαμά, τι κάνεις;
Πας να με τρελάνεις
Θες να με πεθάνεις
Όρκους μη μου πιάνεις
Μαμά, σου λέω, με χάνεις!

Μαμά, τι κάνεις;
Με σώνεις στις αναποδιές
Με ρίχνεις με τρικλοποδιές
Ρίχνεις στους φίλους μου θηλιές
Μαμά, σου λέω, με χάνεις!

Μαμά, τι κάνεις;
Μη με καλοπιάνεις
Κόλπα μη μου κάνεις
Μην το παρακάνεις
Μαμά, σου λέω, με χάνεις!

Μαμά, τι κάνεις;
Ξέρεις ποτέ σου να μη φταις
Προβλέπεις πάντα συμφορές
Κάτι σου κάνω κι όλο κλαις
Μαμά, σου λέω, με χάνεις!

Μαμά, τι κάνεις;
Πας να με ξεκάνεις
Στα όρια με φτάνεις
Μάθε πια να χάνεις
Μαμά, σου λέω, με χάνεις!

Κι αν σου φωνάζω δε μ’ ακούς
Δικούς σου πάντα έχεις ρυθμούς
Με ρίχνεις στους λογαριασμούς
Μου δένεις γόρδιους δεσμούς
Φέρνεις στις νύχτες μου λυγμούς
Σβήνεις το φως και κρυφακούς.

Κι αν σου φωνάζω δε μιλάς
Μονάχα από ψηλά γελάς
Σαν ίσκιος φεύγεις και περνάς
Σαν τον αέρα προσπερνάς
Μείνε εκεί να με κοιτάς
Σφιχτά αγκαλιά να με κρατάς.

Στίχοι : © Δημήτρης Φιλελές

Σάββατο 7 Μαΐου 2016

Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ


Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Πάνω στη ζυγαριά
του γέρικου παντοπωλείου
απόθεσε ευλαβικά
ο τρελός του χωριού
έναν σπόρο από κείνους
που αιωρούνται στον ανοιξιάτικο αιθέρα
και ριζοβολούν το θαύμα της αγάπης
στα σπλάχνα της γης.
Βιάστηκαν οι γνωστικοί να τον περιγελάσουν
και κείνος, σαν να τους άκουσε, είπε :
Να σας φανερώσω θέλησα
το βάρος της αγάπης
που είναι όμοιο με τούτου του σπόρου
κι όποιος μ’ αυτό γεμίζει την καρδιά του
ανέμελος ξυπνά κάθε πρωί
και σαν τ’ αηδόνια στο κλαρί σφυρίζει
κι όποιος με τα βαρίδια
που αυτή η ζυγαριά ζυγιάζει
την κούφια του καρδιά γεμίζει
σκυφτός στους δρόμους περπατά
μετρώντας τη ζωή
με το μπόι της σκιάς του…
Καλή σας μέρα, άνθρωποι!!!


© Δημήτρης Φιλελές

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Πηγή εικόνας : athensmagazine.gr

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Τον ήλιο μας τον κλέψανε
σε μια ζαριά μας παίξανε
μας πνίξαν τα ζιζάνια
και τα θαλασσοδάνεια.

Μας βάζουνε εμπόδια
για τη δουλειά διόδια
για τη ζωή μας σχέδια
γράφουν σε νομοσχέδια.

Μας τσάκισαν τα βάσανα
κι απ’ τη φωτιά τα κάστανα
χωρίς τσιμπίδα πιάσαμε
κι όλο το λίπος κάψαμε.

Γεμίσανε το δίκαννο
σκάγια γι’ αγριογούρουνο
μας σημαδέψαν στο σταυρό
απάνω στο χαμόγελο.

Τα φίδια που ξυπνήσανε
στο σβέρκο μας καθίσανε
κουλουριαστήκαν στο λαιμό
μέχρι να κόψουν το σφυγμό.

Η τύχη μας ζυγά μονά
στις αγορές του Μαμωνά
και μες στην παραζάλη μας

χτυπάμε το κεφάλι μας.

Στη μαύρη ξεπουλήσαμε
όσα με κόπους χτίσαμε
μας ρίξαν στην ανταλλαγή
με πλαστική συναλλαγή.

Οι φταίχτες τη γλιτώσανε
κι οι κλέφτες τη γαζώσανε
και μοιάζει για τις τράπεζες
κάθε φτωχόσπιτο μεζές.

Δημεύουν τα υπάρχοντα
και στο βωμό του άρχοντα
μας σφάζουνε σαν το αρνί
οι δηλωμένοι χριστιανοί.

Πάθη ανομολόγητα
λάθη αφορολόγητα
μας ρίξαν σε βαθύ γκρεμό
σε δρόμο δίχως γυρισμό.

Όνειρα παλιοσίδερα
σκουριάζουν στα λασπόνερα
τα πήρανε αμπάριζα
και μας κουρέψαν σύρριζα.

Έγκλημα ασυγχώρητο
που μένει ατιμώρητο
όποιος μας ψήνει να ψηθεί
κι η στάχτη του να σκορπιστεί.

Στίχοι : © Δημήτρης Φιλελές