Αλλά...

 

Αλλά...

Φωταγωγήσαμε τους κεντρικούς δρόμους

αλλά οι άστεγοι ζουν στα σκοτεινά παράπλευρα σοκάκια

ανάψαμε τα λαμπιόνια του πλαστικού έλατου

αλλά έχουμε ακόμα πολύ σκοτάδι να διαβούμε

ντύσαμε πόρτες και παράθυρα με πολύχρωμες γιρλάντες

αλλά οι καρδιές μας είναι γυμνές σαν τα δέντρα του χειμώνα

ο στρουμπουλός καλοκάγαθος γέροντας πάλι μοιράζει δώρα

αλλά δεν του περισσεύει λίγο φαΐ για τα πεινασμένα παιδιά

οι τηλεοράσεις διαφημίζουν ζωή πασπαλισμένη με χρυσόσκονη

αλλά στα φτωχόσπιτα στάζει η θλίψη από το ταβάνι

ανταλλάσσουμε ευχές αγάπης και αισιοδοξίας για ευτυχές νέο έτος

αλλά κάθε χρόνο η δυστυχία απλώνει όλο και πιο μακριά τα πλοκάμια της

προσχεδιάζουμε με ανόητη ακρίβεια την εκπλήρωση μελλοντικών επιθυμιών

αλλά γινόμαστε άβουλοι θεατές της κατάρρευσης του πύργου με τα τραπουλόχαρτα

πιστεύουμε πως κρατάμε την τύχη σαν ταύρο από τα κέρατα

αλλά αποφεύγουμε να δούμε την οδύνη ελπίζοντας πως δεν θα μας αγγίξει

έχουμε χαρακτηριστεί ως καταναλωτές

αλλά είμαστε όλοι πρακτικά αναλώσιμοι

η σύγχρονη Βαβέλ μας βούλιαξε πάλι

μέσα σε μια στιγμή στο λιμάνι της Πάρου.

 

© Δημήτρης Φιλελές

Επιλογή

 

Επιλογή

Παραμονή Χριστουγέννων. Πάντα μόνος, σταθερά, από επιλογή. Ρούφηξε βιαστικά τον πρωινό καφέ, ντύθηκε, βγήκε για ψώνια. Στον δρόμο αντάλλαξε κάμποσες τυπικές καλημέρες και ευχές μέχρι να φτάσει στον φούρνο της γειτονιάς. Πολυκοσμία και γιορταστική οχλαγωγία. Έφτασε επιτέλους η σειρά του∙ μια φρατζόλα ψωμί, μερικά γλυκά για το καλό, μια τυρόπιτα για να ρίξει κάτι στο άδειο του στομάχι. Πλήρωσε, ευχήθηκε, προχώρησε χωρίς προορισμό. Τα εμπορικά καταστήματα ποτέ δεν τον συγκινούσαν∙ προσπερνούσε αδιάφορος. Έφτασε μπροστά στην κατάφορτη βιτρίνα του παιχνιδάδικου, σταμάτησε - κάθε φορά σταματά∙ φόρος τιμής στις παιδικές μνήμες. Κοιτούσε ώρα πολλή το χριστουγεννιάτικο δέντρο, ώσπου στο κέντρο μιας μεγάλης γυαλιστερής μπάλας, είδε να καθρεφτίζεται μια τετράποδη φιγούρα. Γύρισε και κοίταξε. Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Κατάλαβε∙ ήταν θεονήστικος. Μα, τυρόπιτα; Γιατί όχι. Έκοψε ένα γενναίο κομμάτι και το ακούμπησε στο πεζοδρόμιο. Η ευλύγιστη γλώσσα του λιμασμένου ζώου το εξαφάνισε αστραπιαία. Ακολούθησε κι άλλο, κι άλλο, ολόκληρο το έδεσμα. Τέλος, αυτό ήταν, δεν έχει άλλο. Του χάιδεψε το κεφάλι και συνέχισε τον δρόμο του. Ο άλλος τον ακολούθησε κατά πόδας, αμίλητος, υπομονετικός. Ξεποδαριάστηκαν, μεσημέριασε, πείνασαν. Σταμάτησε στο ψητοπωλείο, πελάτης τακτικός, σχεδόν καθημερινός. Ο άλλος περίμενε απ’ έξω, αν και ήθελε τόσο πολύ να ορμήσει μέσα και να ξεκοκαλίσει ό,τι ψηνόταν στις σούβλες - ήξερε όμως τα όριά του και τους κανόνες του παιχνιδιού.  Ένα κοτόπουλο, μια μερίδα πατάτες και τρία καλαμάκια χοιρινά πακέτο. Μικρή αναμονή∙ πλήρωσε, τον ευχαρίστησαν, ευχήθηκε, έφυγαν πάλι μαζί. Τον ακολουθούσε διακριτικά, χωρίς να τον χάνει απ’ τα μάτια του. «Ως πού θα φτάσει το θράσος σου, ας ήξερα∙ θεριό η πείνα», σκέφτηκε. Ξεκλείδωσε την εξώπορτα, άνοιξε και παραλίγο να του κλείσει τη μουσούδα, καθώς ο άλλος είχε ήδη τρυπώσει πίσω του αθόρυβα. Έστρωσε το τραπέζι, ξεσκέπασε τα κουτιά με τα φαγητά, οι διαπεραστικές μυρωδιές άνοιξαν τους κρουνούς του σάλιου στα σαγόνια τους. Όσο ετοίμαζε το τραπέζι και για τους δυο, ο άλλος περίμενε ευγενικά - ένιωθε πλέον ασφαλής. Έφαγαν μαζί∙ ο άλλος, χορτάτος, αποκοιμήθηκε. Πήρε κι αυτός έναν υπνάκο. Παραμονή Χριστουγέννων, με συντροφιά, από επιλογή. 

© Δημήτρης Φιλελές

Δεκέμβριος 2021

Πηγή : https://booksitting.wordpress.com/

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2021

Τρία ποιήματα για τα Χριστούγεννα

 #διαβάζω_για_σένα

Τρία ποιήματα για τα Χριστούγεννα

Νύχτα Χριστουγεννιάτικη

 

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη

λυγούν τα πόδια

και προσκυνούν γονατιστά τη φάτνη τους

τ’ άδολα βόδια.

 

Κι ο ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα

σταυροκοπιέται

και λέει με πίστη απ’ της ψυχής τ’ απόβαθα

Χριστός γεννιέται!

 

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη

κάποιοι ποιμένες

ξυπνούν από φωνές ύμνων μεσούρανες

στη γη σταλμένες.

 

Κι ακούοντας τα Ωσαννά απ’ αγγέλων στόματα

στο σκόρπιο αέρα,

τα διαλαλούν σε χειμαδιά λιοφώτιστα

με τη φλογέρα.

 

Την άγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη

- ποιος δεν το ξέρει; -

των Μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα

λάμπει τ’ αστέρι.

 

Κι όποιος το βρει μες στ’ άλλα αστέρια ανάμεσα

και δεν το χάσει

σε μια άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το

μπορεί να φτάσει.

 

Γεώργιος Δροσίνης

Να ‘μουν του στάβλου έν' άχυρο

Να ‘μουν του στάβλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,

το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.

Να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σαν διαμαντάκι

κι  από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι  εγώ από την ευωδία,

που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να ‘μουν του στάβλου έν' άχυρο ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Κωστής Παλαμάς

Χριστούγεννα του χωριού

Μες την αχνόφεγγη βραδιά

πέφτει ψιλό-ψιλό το χιόνι, 

γύρω στην έρμη λαγκαδιά

στρώνοντας κάτασπρο σεντόνι.

Ούτε πουλιού γροικάς λαλιά, 

ούτ’ ένα βέλασμα προβάτου, 

λες κι απλωμένη σιγαλιά

είναι κει ολόγυρα θανάτου.

Μα ξάφνου πέρα απ’ το βουνό

γλυκός σημάντρου ήχος γροικιέται, 

ωσάν βαθιά απ’ τον ουρανό

μέσα στη νύχτα να σκορπιέται.

Κι αντιλαλεί τερπνά-τερπνά

γύρω στην άφωνη την πλάση, 

και το χωριό γλυκοξυπνά

την Άγια μέρα να γιορτάσει.

Κωνσταντίνος Χατζόπουλος

Σύννεφα

Ευχαριστώ θερμά την Αγγελική Καραπάνου και τον διαδικτυακό λογοτεχνικό τόπο Αρχική - ennepe-moussa.gr | ιστότοπος ποίησης και μουσικής, που μου έκανε την τιμή να συμπεριλάβει το ποίημά μου «Σύννεφα» από την ποιητική μου συλλογή «Αντι…σώματα» (Απόπειρα, 2020) στο ποιητικό αφιέρωμα «Το σύννεφο στην ποίηση».

 

Σύννεφα

 

Έρχονται αθόρυβα και στέκονται

σύννεφα μπλαβιά σαν πρόσφυγες

μετά από ατέλειωτες ώρες οδοιπορίας

γέρνουν εξαντλημένα στον σκυθρωπό ορίζοντα

τινάζουν την πηχτή σκόνη απ’ τις φορεσιές τους

βουτάνε ολόκορμα στης θάλασσας την άκρη

λυτρώνουν τις ανοιχτές πληγές στην αρμύρα

ντύνονται βιαστικά και πάλι ξεκινούν

για της φύσης τους το αδιάκοπο ταξίδι

σύννεφα είναι και περνούν

αύριο κάπου αλλού θα πλαγιάσουν

αλλού το δάκρυ τους θα στεγνώσουν

και τις λευκές γενειάδες τους θα καψαλίσουν

στον βωμό του φωτός

σύννεφα είναι και σκορπούν.

 

© Δημήτρης Φιλελές

Πηγή : Το σύννεφο στην ποίηση (Ποιήματα) - ennepe-moussa.gr | ιστότοπος ποίησης και μουσικής

 

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ

 

Τα «Διηγήματα του Δωδεκαήμερου» κυκλοφορούν τώρα από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή!

Μπορείτε να κάνετε ηλεκτρονική προπαραγγελία και να το πάρετε στα χέρια σας ή να το δωρίσετε σε αγαπημένα σας πρόσωπα. Αναζητήστε το εδώ :

Διηγήματα του Δωδεκαημέρου (+CD) - Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή (pigi.gr)

Συνεχίζοντας την συνεργασία μας, μετά την επιτυχημένη έκδοση της «Ανθολογίας Πασχαλινού Διηγήματος» και των «Ιστορικών Αφηγημάτων του 1821», σειρά έχουν τα «Διηγήματα του Δωδεκαήμερου».

Μια νέα επίκαιρη έκδοση 24 διηγημάτων για τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της κλασικής ελληνικής λογοτεχνίας,  που έχω μεταγράψει στη νεοελληνική γλώσσα.

Ανθολογούνται : Γιάννης Βλαχογιάννης, Στέφανος Δάφνης. Πηνελόπη Δέλτα, Νίκος Καρβούνης, Ανδρέας Καρκαβίτσας, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Εμμανουήλ Λυκούδης, Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, Παύλος Νιρβάνας, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Αντώνης Τραυλαντώνης, Χρήστος Χρηστοβασίλης.

Το εισαγωγικό σημείωμα υπογράφει ο φιλόλογος και συγγραφέας Χρίστος Γ. Ρώμας.

Ένα βιβλίο για όλη την οικογένεια και για κάθε ηλικία.

Ένα βιβλίο που διαβάζεται, αλλά και ακούγεται. Συνοδεύεται, όπως πάντα, από CD που περιέχει την ανάγνωση όλων των διηγημάτων.

Γιάννης Ρίτσος - Ποιητές

 #διαβάζω_για_σένα

Ποιητές

 

Στον Κώστα Καρυωτάκη

 

Ω, δε χωρεί καμία αμφισβήτηση, ποιητές

είμαστ' εμείς με κυματίζουσα την κόμη

- έμβλημ' αρχαίο καλλιτεχνών - και χτυπητές

μάθαμε φράσεις ν' αραδιάζουμε κι ακόμη

μια ευαισθησία μας συνοδεύει υστερική,

που μας πικραίνει ένα χλωμό, σβησμένο φύλο,

μακριά ένα σύννεφο μαβί. Χιμαιρική

τη ζωή μας λέμε και δεν έχουμ' ένα φίλο.

 

Μένουμε πάντα σιωπηλοί και μοναχοί,

όμως περήφανα στα βάθη μας κρατούμε

το μυστικό μας θησαυρό, κι όταν ηχεί

η βραδυνή καμπάνα ανήσυχα σκιρτούμε.

 

Θεωρούμε ανίδεους, ανάξιους κι ευτελείς

γύρω μας όλους, κι απαξιούμε μια ματιά μας

σ' αυτούς να ρίξουμε, κι η νέα ξανά σελίς

το θρήνο δέχεται του ανούσιου έρωτά μας.

 

Αναμασάμε κάθε μέρα τα παλιά

χιλιοειπωμένα αισθήματά μας· εξηγούμε

το τάλαντό μας: "κελαηδούμε σαν πουλιά"·

την ασχολία μας τόσ' ωραία δικαιολογούμε. 

Για μας ο κόσμος όλος είμαστ' εμείς,

και τυλιγόμαστε, μανδύα μας, ένα τοίχο.

Μ' έπαρση εκφράζουμε τα πάθη της στιγμής

σ' έναν - με δίχως χασμωδίες - μουσικό στίχο. 

Γύρω μας κι άλλοι κι αν πονούν κι αν δυστυχούν, 

κι αν τους λυγίζει, αν τους φλογίζει η αδικία -

ω, τέτοια θέματα πεζά ν' ανησυχούν

τους αστρικούς μας στοχασμούς, είναι βλακεία. 

Γιάννης Ρίτσος

 

Νίκος Καζαντζάκης - Ο Καπετάν Μιχάλη - Κεφ. Χ (απόσπασμα)

 #διαβάζω_για_σένα

«Ο Καπετάν Μιχάλης» του Νίκου Καζαντζάκη θεωρείται από τα κορυφαία μυθιστορήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1953 από τις εκδόσεις Μαυρίδη (εκδότη της ετήσιας «Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς»). Στη τη δεύτερη έκδοση του βιβλίου (Δίφρος, 1955) προστέθηκε ο υπότιτλος «Ελευτερία ή Θάνατος», καθώς και ο πρόλογος του συγγραφέα για το έργο του.

Από το 1964 η έκδοση του βιβλίου ανήκει στις Εκδόσεις Καζαντζάκη, που διατηρούν τα πνευματικά και συγγραφικά δικαιώματα στο συνολικό έργο του συγγραφέα.

Ωστόσο, το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, όπως και άλλα έργα του συγγραφέα, έχουν πρόσφατα κυκλοφορήσει και διανεμηθεί ως προσφορές από διάφορες κυριακάτικες εφημερίδες˙ Έθνος, Πρώτο Θέμα, Παραπολιτικά, Πολίτης.

Νίκος Καζαντζάκης

Ο Καπετάν Μιχάλης

(Ελευτερία ή Θάνατος)

Κεφάλαιο Χ (απόσπασμα)

Καλή σας ακρόαση!

Νίκος Καζαντζάκης - Ο Καπετάν Μιχάλης - Κ. ΧΙΙΙ (Απόσπασμα)

 #διαβάζω_για_σένα

«Ο Καπετάν Μιχάλης» του Νίκου Καζαντζάκη θεωρείται από τα κορυφαία μυθιστορήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1953 από τις εκδόσεις Μαυρίδη (εκδότη της ετήσιας «Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς»). Στη τη δεύτερη έκδοση του βιβλίου (Δίφρος, 1955) προστέθηκε ο υπότιτλος «Ελευτερία ή Θάνατος», καθώς και ο πρόλογος του συγγραφέα για το έργο του.

Από το 1964 η έκδοση του βιβλίου ανήκει στις Εκδόσεις Καζαντζάκη, που διατηρούν τα πνευματικά και συγγραφικά δικαιώματα στο συνολικό έργο του συγγραφέα.

Ωστόσο, το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, όπως και άλλα έργα του συγγραφέα, έχουν πρόσφατα κυκλοφορήσει και διανεμηθεί ως προσφορές από διάφορες κυριακάτικες εφημερίδες˙ Έθνος, Πρώτο Θέμα, Παραπολιτικά, Πολίτης.

Νίκος Καζαντζάκης

Ο Καπετάν Μιχάλης

(Ελευτερία ή Θάνατος)

Κεφάλαιο ΧΙΙΙ - Απόσπασμα

Καλή σας ακρόαση!