 |
Έργο του Salvador Dali
|
Δεν έχουμε χρόνο
Όμορφη που είσαι, αγάπη μου!
καθώς πύρινη αναδύεσαι κάθε βράδυ
μέσ' απ’ το σύθαμπο των πρώτων
αστεριών
μοναχική βαδίζοντας τον δρόμο σου,
μα ποτέ μόνη
άφησέ με να σου ζητήσω συγνώμη
για όσες φορές δεν κράτησα σφιχτά
το χέρι σου
για όσες φορές δεν καθρεφτίστηκα
στα μάτια σου
για όσες φορές δεν σου ψιθύρισα
λόγια αγάπης
για όσες φορές δεν ήμουν στο πλάι
σου
ένα ποτάμι ο κόσμος, αγάπη μου,
που μέσα του κυλάμε
ένα ρεύμα ορμητικό που θέλει να
μας παρασύρει
στον ανερμάτιστο χορό του
μα εμείς έχουμε χρέος στους
μελλούμενους ανθρώπους
όρθιοι να σταθούμε
δρόμο δικό μας να χαράξουμε
με των ιδανικών μας το κοφτερό
μαχαίρι
δεν έχουμε χρόνο εμείς, αγάπη μου
εμείς προχωράμε αντίθετα στο ρεύμα
της συνήθειας και της απάθειας
της απάτης και της αυταπάτης
εμείς είμαστε σημαιοφόροι του
ήλιου
άκου, τα τύμπανα ηχούν, πρέπει να
βιαστούμε
η θέση μας βρίσκεται εκεί, στην
πρώτη γραμμή
δεν μπορεί να μείνει κενή
δεν έχουμε χρόνο εμείς, αγάπη μου
έρχομαι κοντά σου, σου απλώνω το
χέρι
μη διατάζεις ούτε στιγμή, κράτησε
με σφιχτά
να ζεστάνουμε μέσα στις παλάμες
μας το όνειρο
να δικαιώσουμε το παρελθόν, να σώσουμε
το μέλλον
εμείς είμαστε οι ταχυδρόμοι της
ελπίδας
έχουμε χρέος να φτάσουμε στον
προορισμό μας
δεν έχουμε χρόνο εμείς, αγάπη μου
το όνομά μας δεν θα γραφτεί στα
πρωτοσέλιδα των εφημερίδων
ούτε στα βιβλία της ιστορίας
δεν θα ακουστεί στα επινίκια
επετειακά εμβατήρια
ούτε στα εθιμικά προσκλητήρια
πεσόντων
δεν θα δοξαστεί στις φωταγωγημένες
πλατείες
ούτε στις επίσημες γιορτές της
πολιτείας
μόνο τραγούδι θα γίνει
στα χείλη των ερωμένων της
ανθρωπιάς.
© Δημήτρης Φιλελές
