ΛΥΚΟΙ
Είναι οι λύκοι
που αγρυπνούν τις νύχτες
παραμονεύουν στο απόλυτο σκοτάδι
τα ανυποψίαστα θύματά τους
οσμίζονται την επιθυμητή σάρκα
από τη ροή του φρέσκου αίματος
αρέσκονται να σπαράζουν
όχι τόσο από το αδάμαστο ένστικτο της πείνας
όσο για την ικανοποίηση της αιμοβόρας διάθεσης
είναι οι λύκοι
που χορεύουν ακατάπαυστα
σαν μαινάδες διονυσιακών οργίων
σεληνιάζονται ανεξέλεγκτα
κάτω από το φως της γέμισης του φεγγαριού
εφευρίσκουν φανταστικούς αντιπάλους
όχι τόσο από αγάπη για τη μάχη
όσο για την απόλαυση των επιθανάτιων σπασμών
είναι οι λύκοι
που όταν δεν έχει μείνει πια τίποτα
βυθίζονται στην άβυσσο της αυτοέξωσης
και κατατρώγουν τον εαυτό τους.
© Δημήτρης
Φιλελές
Από την ποιητική συλλογή «Μυθ…ιστόρημα»
Εκδόσεις «Απόπειρα», Αθήνα 2017
Το ποίημα αναδημοσιεύθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022
στο ποιητικό ιστολόγιο POETAGRECO.BLOGSPOT.COM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου