Λίβινγκ Ρουμ – της Εύας Οικονόμου-Βαμβακά

 

Λίβινγκ Ρουμ – της Εύας Οικονόμου-Βαμβακά

στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (σκηνή Φρυνίχου, Πλάκα)

 

Γράφει ο Δημήτρης Φιλελές

 

Παρακολουθήσαμε την πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης «Λίβινγκ Ρουμ» (παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας) σε κείμενο και σκηνοθεσία της Εύας Οικονόμου-Βαμβακά, στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (σκηνή Φρυνίχου, Πλάκα).

Πρόκειται για ένα έργο ιδιαίτερα επίκαιρο, καθώς τα προβλήματα με τα οποία καταπιάνεται η συγγραφέας παραμένουν εδώ και δεκαετίες άλυτα, δημιουργώντας δυσμενείς κοινωνικές συνθήκες και συναισθηματικές δυσλειτουργίες κυρίως για τους νέους ανθρώπους.

 

Η υπόθεση:

Στην Ελλάδα του 2025 ένα μεγάλο ποσοστό νέων ανθρώπων, συνήθως πτυχιούχων, είναι υποχρεωμένο να συμβιώνει με τους γονείς του κάτω από τη βαριά σκιά του οικογενειακού περιβάλλοντος λόγω ανέχειας ή ανεπάρκειας οικονομικών πόρων, ώστε να αδυνατεί να περάσει στη φάση της ενηλικίωσης και της ανεξαρτησίας.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην οικογένεια του έργου, που αποτελείται από τη μητέρα, τη Νέλλη, που εναγωνίως επιχειρεί να λύνει όλα τα προβλήματα που προκύπτουν και να αποκαθιστά την ισορροπία πάση θυσία, τον αδελφό της, τον θείο Μανώλη, που έχει αποδεχθεί με ηττοπάθεια την οικονομική του καταστροφή και ως αντίβαρο φροντίζει να βλέπει μόνο τη λιακάδα και τις ομορφιές του τόπου, και τον γιο της, τον Κωστή, που ζει σε οικονομική και επαγγελματική αβεβαιότητα και υφίσταται όλο το βάρος της ασφυκτικής παρουσίας τους.

Στη ζωή του Κωστή υπάρχει ο φίλος του, ο Άλκης, που ονειρεύεται μια άλλη καλύτερη ζωή αλλού, ζώντας ένα όνειρο ανερμάτιστο, ένα όνειρο που φεύγει για να το πραγματοποιήσει χωρίς την ελάχιστη βεβαιότητα επιτυχίας, προσθέτοντας το δικό του λιθαράκι στην απώλεια ανθρώπινου κεφαλαίου.

Παράλληλα, στη ζωή του Κωστή μπαίνει μια κοπέλα, η Ελένη, γίνονται ζευγάρι, μοιράζονται την επιθυμία του έρωτα, αλλά διαπιστώνουν ότι για κάτι τόσο ανθρώπινο υπάρχουν ανυπέρβλητα εμπόδια, πνίγεται από την απουσία ζωτικού χώρου, μέχρι που οι δρόμοι τους αναπότρεπτα χωρίζουν.

Πόσο αποπνικτική μπορεί να γίνει η οικογένεια όταν δεν αντιλαμβάνεται τις αιτίες της σκληρής καθημερινότητας και διαιωνίζει τις φρούδες ελπίδες;

Πόσο επώδυνη μπορεί να γίνει μια προσωπική σχέση όταν η ερωτική επιθυμία συνθλίβεται κάτω από τον οδοστρωτήρα της ανελέητης πραγματικότητας;

Πόσο το όνειρο μπορεί να επαληθευτεί και να μη μεταμορφωθεί σε απογοήτευση και ήττα όταν δεν είναι αποκύημα της φαντασίας και όχι καρπός ώριμης σκέψης;

Πόσο μπορεί να αλλάξει αυτό που ζούμε αν εμείς οι ίδιοι δεν βρούμε τον τρόπο και τη δύναμη να γίνουμε οι φορείς αυτής της ποθητής αλλαγής;

 

 

Η παράσταση ως συνολική εικόνα:

Η Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, επωμίζεται το διπλό βάρος της γραφής και της σκηνοθεσίας της παράστασης και, πράγματι, κατορθώνει να μας κάνει συμμέτοχους μιας πραγματικότητας που κανένας δεν θέλει να βιώνει, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι είναι υπαρκτή και ταλανίζει ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους και όχι μόνο στη χώρα μας. Αν και, όπως η ίδια αναφέρει, πηγή έμπνευσής της αποτελεί η ισπανική ταινία Picadero, η συγγραφέας-σκηνοθέτις τοποθετεί ξεκάθαρα το πρόβλημα στην ελληνική πραγματικότητα και το παρουσιάζει με ευκρίνεια σε όλη τη διάρκεια του έργου. Επιλέγει, μάλιστα, συνειδητά να μας προσφέρει μικρές δόσεις πικρού γέλιου, για να συνειδητοποιήσουμε ακόμα πιο πολύ την τραγικότητα της κατάστασης. Βοηθός της στο σκηνοθετικό εγχείρημα η Βάσια Χρονοπούλου, η οποία μεριμνά και για τις απόλυτα συνδυασμένες ενδυματολογικές επιλογές. Ο Βασίλης Αποστολάτος και η Μιχαήλα Πλιαπλιά δημιουργούν τον κατάλληλο σκηνικό χώρο που υποδηλώνει τη συναισθηματική κατάσταση των ηρώων, ενώ την ευθύνη της υλοποίησης αναλαμβάνουν οι Γιώργος Μαστοράκης, Γιάννης Σταυρίδης και Κώστας Γαρουφαλίδης. Υποδειγματική και αξιοσημείωτη η κινησιολογική διδασκαλία του Αλέξανδρου Σταυρόπουλου. Οι φωτισμοί του Βασίλη Αποστολάτου αποδεικνύονται υποστηρικτικοί και ανταποκρίνονται πλήρως στις ποικίλες απαιτήσεις της παράστασης. Η επί σκηνής μουσική παρουσία των Acid Plato με τις εύστοχες μουσικές επιλογές και παρεμβάσεις εγγράφεται στα επιπλέον θετικά στοιχεία της παράστασης.

 
Οι ερμηνείες (αλφαβητικά):

Η Κωνσταντίνα Βέρρου (Ελένη) είναι ένα πλάσμα ευαίσθητο, άκρως συναισθηματικό και ονειροπόλο, που προσπαθεί να ισορροπήσει, να βρει τα δικά της βήματα στην αγαπημένη της ενασχόληση, τον χορό, αλλά και να ζήσει ανεμπόδιστα τη μοναδική εμπειρία του έρωτα. Όμως δεν διστάζει να θυσιάσει τον έρωτά της, παίρνοντας την απόφαση να ακολουθήσει το όνειρο της, που πιστεύει ότι κάπου αλλού μπορεί να εκπληρωθεί.

Ο Νικόλας Μίχας (Άλκης) είναι ο κολλητός φίλος που πιστεύει πως αν το όνειρο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εδώ, τότε σίγουρα μπορεί να ευδοκιμήσει κάπου αλλού. Χαρακτηριστική η ανωριμότητα αλλά και η αποφασιστικότητά του να τραβήξει έναν δρόμο που δεν γνωρίζει πού οδηγεί, αλλά φαίνεται ελπιδοφόρος. Το αποτέλεσμα μπορεί να τον δικαιώσει, μπορεί και όχι.

Ο Δημήτρης Πετρόπουλος (θείος Μανώλης) είναι η κλασική μορφή του ανθρώπου που, μετά από αλλεπάλληλες πτώσεις, είναι αφημένος στην εύνοια της τύχης και ακόμα περισσότερο στην κακοτυχία. Ο λόγος και η στάση του σώματός του, σε απόλυτο συνδυασμό, εξωτερικεύουν τον συναισθηματικό του κόσμο, την πεποίθησή του ότι τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν και η προτιμότερη επιλογή είναι η φωτεινή πλευρά της ζωής, έστω και αν εμείς δεν πρόκειται να βρεθούμε ποτέ εκεί.

Ο Αλέξανδρος Σκουρλέτης (Κωστής) είναι ο νέος άνθρωπος που βιώνει την πλήρη απογοήτευση σε όλα τα επίπεδα της ζωής του και κυρίως στον έρωτα. Παγιδευμένος σε μια ασφυκτική συνθήκη, αναζητά απεγνωσμένα τρόπους να την αλλάξει. Ήπιος και συγκαταβατικός, εξαντλεί τα όριά του και οδηγείται στην έκρηξη όταν πλέον αισθάνεται ότι αν δεν κόψει τις γέφυρες, δεν μπορεί να πάρει στα χέρια τη ζωή του.

Η Μαρία Τσιμά (μητέρα, Νέλλη) είναι η επιτομή της Ελληνίδας μάνας, που όλες οι ενέργειές της εμπεριέχουν το κωμικοτραγικό στοιχείο σε ακραίο βαθμό. Είναι τρυφερή και συνάμα καταπιεστική. Είναι υπέρ της ανεξαρτησίας και ταυτόχρονα λειτουργεί ως ελεγκτικός μηχανισμός. Μεριμνά για όλους, φροντίζει για το καλύτερο, αλλά αρνείται ουσιαστικά κάθε αλλαγή. Είναι προστάτης αλλά και δυνάστης. Και όλα αυτά χωρίς να χάνει ποτέ την αίσθηση του χιούμορ και την αισιοδοξία της.

Συνολικά, οι ερμηνείες ενσωμάτωσαν ολοκληρωτικά τους χαρακτήρες και τους απέδωσαν στο κοινό με την αλήθεια που καθένας τους αντιπροσώπευε. Μια δεμένη θεατρική ομάδα μας προσέφερε μια αξιόλογη θεατρική παράσταση τόσο ως προς τη θεματολογία της όσο και σε επίπεδο υποκριτικής τέχνης.

 

Η ταυτότητα της παράστασης:

Κείμενο/Σκηνοθεσία: Εύα Οικονόμου-Βαμβακά
Σκηνικός χώρος: Βασίλης Αποστολάτος & Μιχαήλα Πλιαπλιά
Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Αποστολάτος
Βοηθός σκηνοθέτης & ενδυματολόγος: Βάσια Χρονοπούλου
Πρωτότυπη Μουσική & Μουσικοί επί σκηνής: Acid Plato
Κινησιολογία: Αλέξανδρος Σταυρόπουλος
Οργάνωση Παραγωγής – Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Οργάνωση Παραγωγής – φωτογραφίες: Λιλή Νταλανίκα
Κατασκευή σκηνικού: Γιώργος Μαστοράκης, Γιάννης Σταυρίδης, Κώστας Γαρουφαλίδης
Συμπαραγωγή: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΑΒΑΛΑΣ – Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Με την υποστήριξη της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Παίζουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά): Κωνσταντίνα Βέρρου, Νικόλας Μίχας, Δημήτρης Πετρόπουλος, Αλέξανδρος Σκουρλέτης Μαρία Τσιμά.

 

Πληροφορίες:

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά
Ηλεκτρονική Προπώληση: «Living Room» :: TicketServices.gr

 

ΑΘΗΝΑ: Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Φρυνίχου 14, Πλάκα.

Για έξι παραστάσεις από 5 έως 14 Μαΐου
Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη 5,6,7 και 12,13,14 Μαΐου

(Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 και Τετάρτη στις 20:00)
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό εισιτήριο: 17 €, Μειωμένο εισιτήριο (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65 ετών, ΑμΕΑ): 14 €, Ατέλεια: 5 €

 

ΚΑΒΑΛΑ: Θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου» (Αβέρωφ 13)

Για οκτώ παραστάσεις από 22 Μαΐου έως 1 Ιουνίου
Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό εισιτήριο: 14 €, Μειωμένο εισιτήριο (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65 ετών, ΑμΕΑ): 10 €
Προπώληση φυσικών εισιτηρίων

α. στο ταμείο του Θεάτρου Τέχνης (τηλ. 2103222464) 

β. Κέντρο πληροφόρησης επισκεπτών Δήμου Καβάλας (πρώην ΕΟΤ) στην Κεντρική Πλατεία, τηλ: 2510-620566.

Πηγή πρώτης δημοσίευσης: Το "Living Room" στο Literature.gr