Απόγονοι

Σαν σήμερα, στις 26 Αυγούστου 1919 έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος σατιρικός μας ποιητής Γεώργιος Σουρής. Εκατόν πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του η ποίηση του παραμένει επίκαιρη και αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους όσοι ασχολούνται με το είδος.

Μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του το ποίημά μου με τίτλο «Απόγονοι» που ακολουθεί.

Απόγονοι

 

Απόγονοι κοιμώμενοι στις δάφνες των προγόνων

με όνειρα σκεπάζονται του βάθους των αιώνων

της λογικής υπόλογοι ασπάζονται νεφέλες

παντού της προσκολλήσεως, αιμοδιψείς σαν βδέλλες.

 

Μικρόνοες ημιμαθείς φωστήρες παντογνώστες

της τελευταίας της στιγμής δεινοί ναυαγοσώστες

στης αμμουδιάς τα κύματα σοφοί καπεταναίοι

στης μάχης τα μετόπισθεν εκ γενετής γενναίοι.

 

Του θώκου του αρχηγικού επίδοξοι μνηστήρες

του θρόνου διεκδικητές, μοιραίοι θεσιθήρες

μες στο μελίσσι το πυκνό ηδυπαθείς κηφήνες

των συμποσίων εραστές σε αδρανείας κλίνες.

 

Επιφανείς ατάλαντοι των κρατικών τροφείων

ανωφελείς ασπάλακες στις ράχες των πληβείων

ανεπαρκείς και αδαείς, φορείς ανομημάτων

και διά βίου τρόφιμοι ασύλου ανιάτων.

 

Της δόξας της αμάραντης τραβούν το μονοπάτι

σαν Δον Κιχώτες του σωρού ανάποδα στο άτι

κι ολοταχώς για τον γκρεμό χαράζουν την πορεία

μήπως ανοίξει και γι’ αυτούς μια πόρτα η ιστορία.

 

© Δημήτρης Φιλελές