Η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Μια αλήθεια που ξεχειλίζει στο οικογενειακό μας περιβάλλον, στον εργασιακό μας χώρο, στο δρόμο που κυκλοφορούμε καθημερινά. Η αφόρητη μιζέρια στην οποία επιχειρούν να μας καταδικάσουν οι οικονομικοί και πολιτικοί "εγκέφαλοι" του πλανήτη φαίνεται σε πολλές περιπτώσεις να πιάνει τόπο. Άνθρωποι σε κατάσταση σοκ που πληθαίνουν καθημερινά γύρω μας, άνθρωποι σε απόγνωση που φτάνουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους πιστεύοντας ίσως πως κάποια παχύδερμα της πολιτικής μας ζωής θα συγκινήσουν, καταλήγουν να γίνουν μόνον αριθμοί για τις στατιστικές τους. Άνθρωποι νέοι, πτυχιούχοι, δημιουργικοί, που παραιτούνται από έναν αγώνα που δεν έχουν καν ξεκινήσει (ποιος τους τον δίδαξε, άλλωστε) και ξενιτεύονται για ένα καλύτερο μέλλον, σχετιζόμενο κυρίως με τις οικονομικές τους απολαβές.
Κι όμως, κάποιοι άλλοι νέοι, με άλλου είδους όνειρα, με οδηγό την τέχνη και με ανάγκη έκφρασής της σε κάθε στιγμή της ζωής τους, επιμένουν να μένουν εδώ και να δίνουν ζωντάνια στους κατσουφιασμένους δρόμους της πόλης. Μια μουσική ξεχύνεται στην πλατεία και τα σφριγηλά νεανικά κορμιά, γεμάτα ένταση, αλλάζουν το ρυθμό της μέρας. Και να, οι περαστικοί συγκεντρώνονται όχι από περιέργεια, αλλά επειδή κάποιοι έχουν τη δύναμη να τους αλλάξουν τη διάθεση. Επιφωνήματα θαυμασμού, χαμόγελα αβίαστα, χειροκροτήματα ενθουσιώδη και, βεβαίως, οικονομική συνεισφορά, χωρίς δεύτερη σκέψη, στο καπέλο των καλλιτεχνών.
Αν κάπου κι εσείς συναντήσετε τους χορευτές του δρόμου, μη διστάσετε να τους πλησιάσετε, να χαμηλώσετε την ταχύτητά σας - ας περιμένουν λιγάκι οι ατέλειωτες δουλειές, να αφεθείτε στη μαγεία των σωμάτων, να τους επιτρέψετε (χωρίς πολύ κόπο αλλά μόνο με τρόπο) να σας φτιάξουν τη (δύσκολη) μέρα. Καλή σας διασκέδαση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου