ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΝ...
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΝΑ ΟΡΦΑΝΗ
Πατρίδα,
μάνα ορφανή
με χέρια
σταυρωμένα
μαύρισε η
ανατολή
στο δρόμο
για τα ξένα.
Η θάλασσα η
σκοτεινή
κατάπιε τ’
όνειρό μας
μας ξέβρασε
στην ξένη γη
μαζί με τον
καημό μας.
Πατρίδα,
μάνα ορφανή
πώς σβήσανε
τα γέλια
και μείναμε
χωρίς φωνή
ανθρώπινα
κουρέλια.
Παράνομοι
στον τόπο μας
στην
παγωνιά χαμένοι
να κλέβουνε
τον κόπο μας
ισόβια
δικασμένοι.
Στα βράχια
τσακιστήκαμε
στην κόλαση
βρεθήκαμε
τ’ αδέλφια
μας προδώσανε
πικρό νερό
μας δώσανε.
Στη λησμονιά
περάσαμε
την
προσφυγιά χορτάσαμε
και τ’
όνειρο στεγνώσαμε
στην πέτρα
που ριζώσαμε.
© Δημήτρης
Φιλελές
Από την ποιητική συλλογή "Μυθ...ιστόρημα",
εκδόσεις Απόπειρα 2017
Ποίημα μελοποιημένο από τον εκλεκτό φίλο Νίκο Βρεττό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου