ΠΡΩΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

ΠΡΩΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Οι μοίρες ρίχνουν τα χαρτιά και το γραφτό ορίζουν

βοτάνια πίνουν μαγικά, πικρά το μουρμουρίζουν

στην κάμαρα π’ αντιλαλεί το πρώτο σου το κλάμα

δαίμονες και αερικά χορεύουνε αντάμα.

Ψυχή μου πρωτοτάξιδη στη γης τα περιβόλια

καρτέρι στήνουν ύπουλο οι λύκοι με τα βόλια

να σου θερίσουν τον ανθό τη δίψα να μερώσουν

της νιότης σου τ’ αρώματα να πιούν να ξεφαντώσουν.

Κυλά στις γάργαρες πηγές νερό φαρμακωμένο

μη σκύψεις για να δροσιστείς κι άδικα σε προσμένω

ουράνιο τόξο να φανείς, στα σύννεφα να γείρεις

χρυσή βροχή να σκορπιστείς, την ομορφιά να σπείρεις.

Κόκκινα ρόδα της αυγής στη στράτα αν συναντήσεις

να τα μυρίσεις μοναχά, δάχτυλο μην τρυπήσεις.

Κι αν η πλανεύτρα θάλασσα λυσίκομη σε κράζει

σκέψου το φυλλοκάρδι μου πώς βαριαναστενάζει.

© Δημήτρης Φιλελές