Αφιερωμένο στους μαθητές μου
και στους γονείς τους
Αν τα ξυπνητήρια σταματούσαν
κάποιο πρωινό μια Κυριακή
έναν τρόπο θα 'βρισκε η αγάπη
πάνω από τον κόσμο ν' απλωθεί.
Αν απ' το πρωί δεν ξεκινούσαν
όλοι για να τρέξουν στη δουλειά
όλη μέρα θα 'μεναν στο σπίτι
για να παίζουνε με τα παιδιά.
Αν το χρήμα δεν μας κυβερνούσε
κι ήταν μοιρασμένο το ψωμί
θα 'διναν οι άνθρωποι τα χέρια
για να προστατέψουνε τη γη.
Αν μου είχαν μάθει στο σχολείο
πάντα ν' αγαπώ τον διπλανό
θα 'στελνα δυο άσπρα περιστέρια
μήνυμα να φέρουν γιορτινό.
Είναι το
ταξίδι τόσο λίγο
κι έχω μια
βαριά κληρονομιά
όταν έρθει
η ώρα μου να φύγω
πίσω τι θ'
αφήσω στα παιδιά.
Είναι το
ταξίδι μας στον κόσμο
μια καρδιά
που γρήγορα χτυπά
κράτα ένα
φυλλαράκι δυόσμο
να ΄χουν να
μυρίζουν τα παιδιά.
© Δημήτρης Φιλελές,
2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου