Στη μνήμη του τελευταίου Έλληνα ήρωα...
Ανήφορος
Ανήφορος
η
ανάσα γαντζώνεται
στις
κοφτερές προεξοχές
μόνο
μπροστά
η
μέσα φωνή προτρέπει
πάντα
πιο ψηλά
ως
την απάτητη κορφή
εκεί
η ελευθερία προσμένει
στέγη
ο ουρανός
τα
σύννεφα αδέλφια
οι
ηλιαχτίδες κεντήστρες
της
φωτεινής φορεσιάς
δεν
υπάρχει επιστροφή
στο
μονόδρομο της ζωής
μάχη
δίνουμε
με
του ανέμου τα κύματα
και
της βροχής τα ριπίσματα
και
του χιονιού τις θύελλες
για
να νιώσει η ψυχή ζωντανή
η
θέληση να δυναμώσει
ένα
να γίνει με το φως
ίχνη
ανθρώπινα να αφήσουμε
στο
σύντομο διάβα μας.
© Δημήτρης
Φιλελές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου