Ο ΓΕΡΟΣ

Ο γέρος

Τριγύρω μαζευτήκανε στο ξόδι

κάποια παραμονή Πρωτοχρονιάς

οι μήνες που τους άφηνε στο πόδι

στο έμπα της καινούργιας της χρονιάς.

Τα τίναξε τα πέταλα ο γέρος

οι συγγενείς τον κλάψαν στα κλεφτά

και τρέξανε να ψάξουνε το μέρος

που έκρυβε ο μπάρμπας τα λεφτά.

Πού τα 'χε άραγε καταχωνιάσει

κανείς δεν γνώριζε το μυστικό

καθένας πρώτος ήθελε να φτάσει

να πάρει το δικό του μερτικό.

Δεν άφησαν ντουλάπι για ντουλάπι

ξηλώσανε τα ξύλα στο παρκέ

αναποδογυρίσαν το τσουράπι

αδειάσαν τον σκουπιδοτενεκέ.

Δεν έμεινε δεκάρα τσακισμένη

τα έφαγε ο παππούς με τις μικρές

Δευτέρα η πιο μικρή του ερωμένη

τα ρέστα τα μασάνε οι Κυριακές.

Με την ουρά χωμένη μες στα σκέλια

γυρίσανε και πιάσανε δουλειά

ξινά τους βγήκαν στα στερνά τα γέλια

τους κόπηκε ο βήχας κι η μιλιά.

Και ρίχνουνε και μας στο μεροδούλι

η ζήλεια είναι ψείρα στο γιακά

μας βγάζουν απ' το κόκαλο μεδούλι

και ζούμε μια ζωή με δανεικά.

Για ψίχουλα τη δύναμη πουλάμε

καμπούριασε το δύστυχο κορμί

σαν ψάρια στο τηγάνι σπαρταράμε

ξοφλάμε στη μισή διαδρομή.

Το χέρι μας χτυπάμε στο τραπέζι

τ’ αφεντικά τραβάνε τα σκοινιά

- Σαν το ταμπούρλο η κοιλιά μας παίζει!

- Θα φάτε… την επόμενη χρονιά!

Δημήτρης Φιλελές