Πρωτοχρονιάς κάλαντα

 

Πρωτοχρονιάς κάλαντα

 

Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου

στους ανέργους, στους άστεγους και στα παιδιά του δρόμου

που δώρο δεν θα πάρουνε από τον Άι-Βασίλη

και μια ζωή ολόκληρη γράμμα δεν έχουν στείλει.

 

Ήρθα και πάλι απρόσκλητος κάλαντα να σας ψάλω

εκεί που δεν με σπέρνουνε τη μύτη μου να βάλω

χρόνια πολλά να ευχηθώ με την κοπή της πίτας

που διώχνει την ανάμνηση της περσινής μας ήττας.

 

Φεύγει ο χρόνος ο παλιός και πίσω του αφήνει

θαμμένη στα ερείπια την επί γης ειρήνη

κι όσες δεν έπιασαν ευχές μάς μείναν αμανάτι

να ’χουμε να θυμόμαστε πως πάντα λείπει κάτι.

 

Κάτι που δεν κερδίσαμε κάποτε το λαχείο

κάτι που δεν γεμίσαμε ως πάνω το ψυγείο

κάτι που δεν επήραμε άριστα στο πτυχίο

κάτι που μας αδίκησαν μ’ εκείνο το βραβείο...

 

Είναι πολλά τα “θέλω” μας αλλά η ζήση λίγη

τα χέρια ας απλώσουμε να πιάσουμε πριν φύγει

πρώτη απ’ όλα τη χαρά και την υγειά αντάμα

αλλιώς μην περιμένουμε να ζήσουμε το θάμα.

 

Αν δεν ανοίξει η αγκαλιά για να χωρέσουν όλοι

τη λύση λάθος ψάχνουμε στο μάτσο πορτοφόλι

κι όσοι το χρήμα κυνηγούν μα και την εξουσία

απ’ της ζωής την ομορφιά θα πάρουν απουσία.

 

Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα κι αρχή του Γεναρίου

προβλέπω πάλι δάνεια με ρήτρα δολαρίου

που οι συνήθεις ύποπτοι θα πάρουμε στην πλάτη

και θα χορτάσουμε ψωμί με μπόλικο αλάτι.

 

Όπως φορτσάτο έρχεται το δίσεκτο το έτος

ξανά χειμώνας δύσκολος προβλέπεται για φέτος

αφού τα ξύλα κάψουμε μαζί με τα παλούκια

τρέχοντας να γλυτώσουμε απ’ της ζωής τα λούκια.

 

Κι αν χρόνια συμβιώνουμε με του σεισμού το ρήγμα

με τίποτα μη χάσουμε της ανθρωπιάς το στίγμα

τα παραθύρια της καρδιάς ορθάνοιχτα να μείνουν

και από το υστέρημα να έχουν για να δίνουν.

 

Γιατί δεν φτάνει όρθιοι στα δυο να περπατάμε

ούτε μια γλώσσα ανθρώπινη να λέμε πως μιλάμε

άνθρωποι για να γίνουμε θέλει πολλά καρβέλια

στα πεινασμένα στόματα να φέρουμε τα γέλια

 

με αγάπη να μοιράσουμε στις γειτονιές του κόσμου

για ν’ απλωθεί μοσχοβολιά γαρίφαλου και δυόσμου

το δίκιο μες στα δάχτυλα ας πλάσουμε ζυμάρι

για να γευτεί γλυκό ψωμί το τρομαγμένο σμάρι.

 

Καλή χρονιά!

 

© Δημήτρης Φιλελές