ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ - ΗΤΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ...

#διαβάζω_για_σένα

Ήταν γυναίκα, ήταν όνειρο…

«J'i cueilli ce brin de bruyère»

G. Apollinaire

Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο

Ο ύπνος μ’ εμπόδιζε να τη δω στα μάτια

Αλλά της φιλούσα το στόμα την κράταγα

Σαν να ήταν άνεμος και να ήταν σάρκα

Μου ‘λεγε πως μ’ αγαπούσε αλλά δεν το άκουγα καθαρά

Μου ‘λεγε πως πονούσε να μη ζει μαζί μου

Ήταν ωχρή και κάποτε έτρεμα για το χρώμα της

Κάποτε απορούσα νιώθοντας την υγεία της σαν δική μου υγεία

Όταν χωρίζαμε ήταν πάντοτε νύχτα.

Τ’ αηδόνια σκέπαζαν το περπάτημά της

έφευγε και ξεχνούσα πάντοτε τον τρόπο της φυγής της

Η καινούρια μέρα άναβε μέσα μου προτού ξημερώσει

Ήταν ήλιος ήταν πρωί όταν τραγουδούσα

Όταν μόνος μου έσκαβα ένα δικό μου χώμα

Και δεν τη σκεφτόμουνα πια εκείνη.

Γιώργος Σαραντάρης