Ο φίλος μου
ο Τζακ
την έκανε
στο τσακ
απ’ των
τρελών τη χώρα.
Δεν πήρε
μυρουδιά
από σφιχτά
λουριά
κι απ’ όσα
ζόρια τρώω τώρα.
Βρήκα κι
εγώ τον Τζο
ένα σκυλί
κουτσό
που γλίτωσε
τη φόλα.
Περνάμε μια
χαρά
κουνάει την
ουρά
και είν’ ο
μάγκας μέσα σ’ όλα.
Δε
βρίσκουμε δουλειά
ζωή μ’
ανεμελιά
ξενοδοχείο
μας τ’ αστέρια.
Κοιμόμαστε
αγκαλιά
με άδεια
την κοιλιά
και
σφίγγουμε γερά τα χέρια.
το σκοτεινό
παρόν
πως άλλο
πια δε μας σηκώνει.
Το μέλλον
ζοφερό
μια τρύπα
στο νερό
τρώμε των
παπουτσιών τη σκόνη.
Θα πάω να
βρω τον Τζακ
τον φίλο
μου τον black
αδέσποτοι
να τριγυρνάμε.
Παρέα με
τον Τζο
τον σκύλο
τον κουτσό
μαζί τ’
αστέρια να μετράμε.
Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν πνευματική μου ιδιοκτησία. Η αναδημοσίευσή τους, μερικά ή συνολικά, επιτρέπεται μόνο για μη κερδοσκοπικούς λόγους και με την αναφορά του συνδέσμου προέλευσής τους.
1 σχόλιο:
Χμ... σκεφτόμουν να... κερδοσκοπήσω, Δημήτρη μου, αλλά σέβομαι την προειδοποίησή σου ;) Οπότε, μάλλον θα το δώσω στην τάξη μου ως παράλληλο με σχετικό ποίημα! Χαίρε, φίλε!
Δημοσίευση σχολίου