Στους αιώνιους έφηβους του Νοέμβρη
Ήταν μια
χούφτα από παιδιά
που πάλευαν
για λευτεριά
γράφαν τις
νύχτες με μπογιά
λόγια
βγαλμένα απ' την καρδιά.
Ήταν παιδιά
στα δεκαεφτά
στους
τοίχους γράφαν στα κλεφτά
κάτω απ' τη
μπότα τη βαριά
δε
λογαριάζαν τα θεριά.
Ήταν παιδιά
κι είχαν ψυχή
για τη γενιά τους προσταγή
μες στο σκοτάδι μια κραυγή
ποτέ πια φασισμός στη γη.
Μια ιστορία μακρινή
άραγε ποιον να συγκινεί
αργεί ο ήλιος να φανεί
στο χρόνο χάθηκε η φωνή.
© Δημήτρης Φιλελές, 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου