Τίτος Πατρίκιος - Κατάφατσα στον ουρανό (απόσπασμα)

Αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

21 Μαρτίου 2024 

Ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος

Κατάφατσα στον ουρανό

(απόσπασμα)

 

Μέσα στην τραχιά μοναξιά της άρμης, μέσα

στις μυώδεις κινήσεις των ωκεανών

κατοικημένες μόνο από σιωπή,

η ζωή ετοιμαζόταν

όπως σε κάθε θραύσμα φως ετοιμάζονται τα χρώματα.

 

Ζωή στα σπλάχνα του γρανίτη και της ατμόσφαιρας

ζωή στα πληγιασμένα εσώρουχα του ύπνου

ζωή πάνω απ’ την τέφρα ζωή κάτω απ’ το χιόνι

κι εκεί, στη μέση, ορθός, αρσενικός,

με το αξούριστο βυζαντινό του πρόσωπο,

ο θάνατος –

μια παύση που ανασυνδέει την κίνηση

ένα γεροφτιαγμένο άρβυλο που εξαντλεί τα όρια της θαλπωρής

ένα ρούχο που τυλίγει την παγωμένη σκιά του φεγγαριού

ένα τραπέζι που η ζωή στρώνει για το φαΐ της

ένα μέταλλο στο τέλος ενός φύλλου στις αρχές ενός δάσους.

 

Σε πηγές και πηγές, σ’ αγρίμια κι αγρίμια, σε σμιξίματα

και σμιξίματα, σε τάφους και τάφους, σε τσουκάλια και τσουκάλια

περνάει ένα κύμα.

Ένα κύμα φωνάζει, ένα κύμα ψάχνει, ξεγυμνώνει τη σάρκα του

ξεγυμνώνει το κύμα, ξεθάβει κόκαλα από πετρωμένο φως,

αναποδογυρίζει το θάνατο, φαρδαίνει τη ζωή, τη σακατεύει,

τη δυναμώνει – μα τι γυρεύει;

 

Πού πάει το κύμα; πού πάμε; πού πάμε;

 

Προχωρούμε.

 

και συ ουρανέ που είδες μέσα στ’ ατέλειωτο ανακύκλισμα

    ζωής και θανάτου

να μεγαλώνει ο κόσμος να ψηλώνει ο άνθρωπος

εσύ που είδες τους πεινασμένους

όλους τους βασανισμένους

όλους τους κυνηγημένους

μην το ξεχνάς:

Πέρα απ’ το βόγγο

υπάρχει η νίκη.

Και τούτη η ζωή μας η μικρή

δε δέχεται το θάνατο.

 

Τίτος Πατρίκιος

 

Από το ποιητικό έργο Χωματόδρομος, 1954.