ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΞΕΝΟΙ
Πατρίδα, μάνα ορφανή
με χέρια σταυρωμένα
μαύρισε η ανατολή
στο δρόμο για τα ξένα.
Πίσω μας ο κατατρεγμός
πατρίδα ρημαγμένη
μπροστά μας ο βαθύς γκρεμός
παντού
στον κόσμο ξένοι.
Πατρίδα, μάνα ορφανή
πώς σβήσανε τα γέλια
και μείναμε χωρίς φωνή
ανθρώπινα κουρέλια.
Παράνομοι στον τόπο μας
στην παγωνιά χαμένοι
να κλέβουνε τον κόπο μας
ισόβια
δικασμένοι.
Στα μάτια μαύρος αδελφός
τα δίχτυα του απλώνει
σκοτάδι γίνεται το φως
στης νύχτας το σεντόνι.
Για την ελπίδα πέρασμα
της θάλασσας ο δρόμος
και για το χάρο κέρασμα
της
προσφυγιάς ο νόμος.
Σε μια
ζαριά μας παίξανε
τα όνειρά
μας κλέψανε
στη θάλασσα
μας ρίξανε
και τις
ελπίδες πνίξανε.
Στη
λησμονιά περάσαμε
την
προσφυγιά χορτάσαμε
και τ’
όνειρο στεγνώσαμε
στην πέτρα
που ριζώσαμε.
Στίχοι : © Δημήτρης
Φιλελές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου