ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ

Μετά από ένα διήμερο βροχής, συννεφιάς και κατήφειας γενικότερα, ο ήλιος έλαμψε και πάλι στον αττικό ουρανό. Παρά την επανεμφάνιση, όμως, των φωτεινών ακτίνων, η διάθεση δε λέει να φτιάξει. Φαίνεται πως το κλίμα των ημερών δεν πείθει τα "σαλιγκάρια" να εγκαταλείψουν το προστατευτικό τους κέλυφος και να απολαύσουν την όμορφη μέρα που ξεπρόβαλε.
"Πότε, επιτέλους, θα δούμε άσπρη μέρα", φαίνεται να είναι βασανιστικό ερώτημα που απασχολεί το ήδη ταλαιπωρημένο μυαλό των (νεο)ελλήνων, χωρίς να βρίσκεται κάποια θετική απάντηση στο κοντινό, τουλάχιστον, μέλλον. Εξακολουθούν να προσχεδιάζουν την καθημερινή τους ρουτίνα, να πνίγονται στον ωκεανό των πλασματικών αναγκών, να παραπαίουν στο λαβύρινθο των συμβατικών υποχρεώσεων και, φυσικά, να λησμονούν τα σημαντικά και ν' αφήνουν για πολλοστή φορά ένα δέντρο να τους κρύβει ολόκληρο το δάσος.
Ποιος είναι χαρούμενος που έχει ακέραιη την υγεία του, που έχει γύρω του ανθρώπους να τον αγαπούν, που και σήμερα υπάρχει ανάμεσα στους άλλους;
Από τους λίγους που, ως φαίνεται, έχουν απομείνει είναι ο εικονιζόμενος κύριος της φωτογραφίας. Ναι, δεν περίμενε να δει την "άσπρη μέρα". Τη δημιούργησε ο ίδιος! Ντύθηκε στ' άσπρα και βγήκε να χαρεί την πρωινή αύρα στους δρόμους του Θησείου.
Αρκετοί θα σκεφτούν πως ζει στο δικό του κόσμο... Ίσως, όμως, χρειάζεται να κάνουν μια ακόμα σκέψη : Μήπως ο δικός του κόσμος είναι πολύ καλύτερος και πολύ προτιμότερος από τον κόσμον των υπολοίπων;
Καλή σας ημέρα και καλή σας εβδομάδα!