«Ξέρξης»
- Κωμωδία της Μαρίας Δρίμη
στο
Θέατρο «Αλκμήνη»
Θεατρική κριτική του Δημήτρη Φιλελέ
Η υπόθεση:
Τον «Ξέρξη», τον υπερσύγχρονης
τεχνολογίας δονητή, προσφέρει ως δώρο-έκπληξη η δικηγόρος Μίνα στις τρεις
επιστήθιες και ώριμες ηλικιακά φίλες της, την καθηγήτρια αγγλικών Κλειώ, τη
δερματολόγο Φαίη και τη μοδίστρα Μαίρη, καθώς καθεμιά τους ταλαιπωρείται από
διάφορες και διαφορετικές αποτυχημένες ερωτικές προτιμήσεις και συνευρέσεις.
Την απόλυτη χρηστικότητα του ερωτικού βοηθήματος επιβεβαιώνει με αφοπλιστική
πειστικότητα και ο χαρισματικός διαφημιστής-πωλητής Αλκιβιάδης.
Άραγε είναι τυχαία η συνωνυμία του
ερωτικού εργαλείου με τον διαβόητο μεγάλο βασιλιά των Περσών, που ξεκίνησε
θριαμβευτικά με την ισχυρότερη πολεμική μηχανή του τότε γνωστού κόσμου, για να
την οδηγήσει σε μια από τις πιο γνωστές πανωλεθρίες της παγκόσμιας ιστορίας;
Άραγε ένα όργανο της τεχνολογίας
είναι «μια κάποια λύσις», ικανή να προσφέρει ηδονή και οργασμό εκεί που δύο
(τουλάχιστον) είναι απαραίτητοι; Τι απομένει όταν τελειώσει ένα μυθικό ταξίδι
στη libido, όταν τη γοητευτική απογείωση διαδέχεται η ανώμαλη προσγείωση και
επικείμενη συντριβή;
Μήπως πρόκειται για μια ακόμα
καταναλωτική παγίδα που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τα θύματά της σε ακόμα
πιο βαθιά αποξένωση, ένα φαινόμενο-μάστιγα της σύγχρονης ανθρωποφάγου
κοινωνίας;
Πόσο αναγκαία και χρήσιμα είναι τα «αγαθά»,
που σύντομα μεταμορφώνονται σε εθιστικούς δυνάστες του μυαλού και του σώματος;
Όμως πάντα υπάρχει μια χαραμάδα
ελπίδας, καθώς κάθε πρόβλημα εμπεριέχει τη λύση του, ώστε από αυτή τη σχισμή να
περάσει το φως που θα φέρει την επόμενη λαμπερή
ημέρα.
Η παράσταση ως συνολική
εικόνα:
Η Μαρία Δρίμη, μέσα από το κείμενό της, επιλέγει να μας παρουσιάσει
τις σκοτεινές γωνιές της σύγχρονης κοινωνίας με κωμική απεικόνιση. Εξάλλου, η
ζωή είναι τόσο τραγική ή τόσο κωμική, όσο εμείς την αντιλαμβανόμαστε.
Με λόγο ευθύ, ταχύ και εύστροφο,
και συνεχή ροή μας μεταφέρει τη ζοφερή κοινωνική πραγματικότητα, την τάση
απομόνωσης και αποξένωσης που καθημερινά βαθαίνει, την απογοήτευση της
καταναλωτικής μανίας, μέσα από την κωμική τους όψη, σκορπίζοντας αβίαστο γέλιο
(σημαντικό), ενώ παράλληλα μας προβληματίζει υποδόρια (εξίσου σημαντικό). Είναι
φανερή η αισιόδοξη ματιά της μέσα από τη δύναμη της φιλίας αλλά και της
συντροφικότητας. Οι χαρακτήρες που πλάθει, τόσο διαφορετικοί και άλλο τόσο
όμοιοι, μας παίρνουν μαζί τους στο ταξίδι της περιπλάνησης, της παραπλάνησης,
αλλά και της ανακάλυψης της αλήθειας, που μας επιτρέπει να παραμείνουμε
ανεξάρτητες υπάρξεις αλλά και κοινωνικά όντα με την κυριολεκτική έννοια του
όρου.
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Κοντοπόδης αναλαμβάνει να μετατρέψει τον θεατρικό λόγο σε
κίνηση και δράση επί σκηνής -ομολογουμένως σε στενότητα χώρου- και πετυχαίνει
τον στόχο του ως ήρεμη δύναμη, δημιουργώντας ένα δεμένο σύνολο που δρα ομαδικά,
συνεργατικά και αλληλοϋποστηρικτικά, συνθήκη που φτάνει με αμεσότητα στο κοινό.
Η πληθώρα των σκηνών εναλλάσσεται χωρίς χάσματα και η αίσθηση της εσωτερικής
ενότητας αποτυπώνεται σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Συνδυασμένοι με το όλο κλίμα οι
λιτοί φωτισμοί και υποστηρικτικές οι μουσικές επιλογές (από τον σκηνοθέτη),
τυπική η ενδυματολογική άποψη (από την Έλλη
Δρίμη), στα όρια του απολύτως απαραίτητου το μίνιμαλ σκηνικό (από την
Πηνελόπη Μπουρλή).
Οι ερμηνείες:
Η Γεωργία Πιλιτσίδου (Μίνα):
Πληθωρική, παρορμητική, αλλά και συμπονετική. Υπενθυμίζει με μετρημένες δόσεις
κλαυσίγελου τις αστοχίες, αλλά προσθέτει και νότες αισιοδοξίας στη γυναικεία
συντροφιά. Είναι ο συνδετικός κρίκος που κρατά την ομάδα χαρωπή στα εύκολα,
αλλά κυρίως ενωμένη στα δύσκολα. Η «τιμωρία» του Αριστοτέλη από τα καλύτερα
στιγμιότυπα κορύφωσης του κωμικού στοιχείου.
Η Κωνσταντίνα Μυρίτη (Φαίη):
Όταν η επιστήμονας αναδύει από μέσα της τη γυναίκα και τους ανεκπλήρωτους
πόθους της, μεταμορφώνεται σε ένα «αλητάκι» επί σκηνής, με αθυροστομία όταν και
όσο πρέπει, τόσο χαριτωμένα και αυθόρμητα, που νομίζεις πως ακούς την κολλητή
σου με εξομολογητική διάθεση σε περιβάλλον απόλυτης οικειότητας. Η ψυχολογική
κατάρρευσή της είναι η μετάπτωση που φέρει τη σφραγίδα της υποκριτικής
αξιοπιστίας.
Η Αλεξάνδρα Μπαούση (Κλειώ):
Η τυπική μορφή συζύγου που έχει αναλάβει τον ρόλο της ενδοοικογενειακής
θεραπεύτριας, δεν παραιτείται από τη ζωή και γίνεται η επιτομή του μπρίο, με
υποδειγματική μυϊκή συναρμογή, που κάθε της λέξη και κίνηση σκορπίζει άφθονο
αβίαστο γέλιο, καθώς και η πιο δύσκολη (έως και τραγική) στιγμή είναι ευκαιρία
για διακωμώδηση και αυτοσαρκασμό. Ξεχωριστή ξεκαρδιστική στιγμή η ανάγνωση του
μυθιστορηματικού αποσπάσματος προς το τέλος της παράστασης.
Η Πηνελόπη Μπουρλή (Μαίρη):
Το κορίτσι της διπλανής πόρτας, η φυσιογνωμία με λαϊκό στυλ και συμπεριφορά από
την αρχή μέχρι το τέλος. Φανερά καταπιεσμένη από τις προσωπικές της επιλογές
αλλά και από το στενό της περιβάλλον, με άκρα μυστικότητα ξεπερνά το ενοχικό
της υπόβαθρο και βρίσκει φυσικό καταφύγιο στην αγκαλιά του Αριστοτέλη.
Αξιοσημείωτη η αυθεντικότητα της στάσης του σώματος και των εκφράσεών της σε
όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Ο Γιάννης Καραμάνος (Αλκιβιάδης):
Κάτω από το προσωπείο-καρικατούρα του επιτυχημένου πωλητή κρύβει επιμελώς την
αγωνία του ανθρώπου που δεν έγινε αυτό που η οικογένειά του προσδοκούσε από
αυτόν. Είναι τόσο ελκυστικές οι ανθρώπινες αδυναμίες του και τόσο αληθινός ο
τρόπος που τις αναδεικνύει, με εντελώς θεμιτή υπερβολή, ώστε πολύ θα ήθελε ο
θεατής να είναι φίλος του, να τον συντροφεύει στις δυσκολίες και να χαίρεται με
τη χαρά του. Δεινοπαθεί χαρακτηριστικά ανάμεσα σε τέσσερις γυναίκες, αλλά
τελικά ισορροπεί και επιβιώνει.
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο:
Μαρία Δριμή
Σκηνοθεσία – Μουσική Επιμέλεια: Γιώργης Κοντοπόδης
Βοηθός σκηνοθέτη:
Πηνελόπη Μπουρλή
Σκηνικά:
Πηνελόπη Μπουρλή
Φωτισμοί:
Γιώργης Κοντοπόδης
Βίντεο:
Μαριαλένα Μπόη
Κοστούμια:
Έλλη Δριμή
Κίνηση:
Γιώργης Κοντοπόδης
Διανομή
Μίνα:
Γεωργία Πιλιτσίδου
Φαίη:
Κωνσταντίνα Μυρίτη
Κλειώ:
Αλεξάνδρα Μπαούση
Μαίρη:
Πηνελόπη Μπουρλή
Αλκιβιάδης:
Γιάννης Καραμάνος
Θέατρο Αλκμήνη,
Αλκμήνης 8-12, Αθήνα 118 54.
Τηλ.:
2103428650, 6981372644
Παραστάσεις: από 30 Ιανουαρίου και κάθε Πέμπτη στις 21:15 για 11 παραστάσεις.
Διάρκεια
παράστασης : 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα).
Κατάλληλο άνω
των 16 ετών.
Ηλεκτρονική
προπώληση εισιτηρίων:
https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/xerxes/
Πηγή πρώτης δημοσίευσης: "Ξέρξης", της Μαρίας Δρίμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου