Τρεις σταυροί
Πάνω στον λόφο
τρεις σταυροί, σ’ όλη τη γη χιλιάδες
καμπάνες
πένθιμες ηχούν, βουβές θρηνούν μανάδες
αίμα ποτάμι
πορφυρό, θεριεύει η εξουσία
φόρος βαρύς το
τίμημα για την αθανασία.
Σφαγή ο όχλος
απαιτεί και ανθρωποθυσία
δρεπάνι θάνατο σκορπά,
ποιος δίνει σημασία
ποιος την ψυχή
μας οδηγεί να καρφωθεί στην ξέρα
ψηλώνει γύρω ο
σωρός και σκοτεινιάζει η μέρα.
* * *
Πάνω στον λόφο
τρεις σταυροί, ανθρώπινα τα πάθη
-σκάψτε τα
μνήματα βαθιά να σκεπαστούν τα λάθη-
της δόξας
ανηφορικό, στενό το μονοπάτι
για κείνους που
αρνήθηκαν της λάσπης την απάτη.
Όπου ο άνεμος λυσσά,
πέφτουν νεκρά τα φύλλα
μόνο στο δέντρο
του φονιά της αμαρτίας τα μήλα
κρέμονται
κατακόκκινα, μα το φαρμάκι στάζουν
σε στόματα που
ανέμελα κόβουν και δοκιμάζουν.
* * *
Πάνω στον λόφο
τρεις σταυροί στην πέτρα καρφωμένοι
στα χείλη μαύρο
το φιλί, ο ουρανός σωπαίνει
μαχαίρι μπήγει
φονικό στο στήθος ο προδότης
σπαράζει η μάνα
που νεκρός σωριάζεται ο γιος της.
Των αστεριών
σβηστό το φως, στα τρίστρατα σκοτάδι
σαν καραβάνι οι
ψυχές τραβούν κατά τον Άδη
πέπλο σκισμένο
της αυγής, χάραμα πικραμένο
αηδόνι
αδικοθάνατο αστραποχτυπημένο.
* * *
Ανάσταση ποιος
καρτερεί, ποιος ήλιος να ροδίσει
τον σύραν
σύννεφα μπλαβιά, τον βούλιαξαν στη δύση
και περπατώ
γυρεύοντας στου μισεμού τη στράτα
μιας άνοιξης που
χάθηκε ν’ ακούσω τα μαντάτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου