ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ

Φωτογραφία-ντοκουμέντο του Δημήτρη Χαρισιάδη.
Αθήνα, χειμώνας 1941-42

ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ

Είναι πολύ ενοχλητικές

οι αλογόμυγες

εκεί που κάθεσαι ήσυχος στ' αυγά σου

και κοιτάζεις μόνο τη δουλειά σου

και φροντίζεις καθημερινά τη φαμελιά σου

και κλείνεις έξω από την πόρτα σου

του κόσμου όλου τα προβλήματα

και ασχολείσαι μόνο με τα δικά σου

νάσου τρυπώνουν από κάποια χαραμάδα

διαλέγουν το πιο ευαίσθητο σημείο του σώματός σου

- το λοβό του αυτιού -

ζαλικώνονται στη ράχη του

και μιλούν,  μιλούν, μιλούν

ακατάπαυστες εκνευριστικές

για τα παιδιά του κόσμου που πεινάνε

για τους ανθρώπους που υποφέρουν και πονάνε

για όσους ζητούν το δίκιο και τους κυνηγάνε

για τα καραβάνια στο πουθενά που προχωράνε

για τα πουλιά που τα σκοτώνουν

καθώς ανυποψίαστα πετάνε

γι' αυτούς που το χρήμα για θεό δεν προσκυνάνε

κι όσο δεν τους δίνεις σημασία

τόσο εξακολουθούν να θορυβούν

προκλητικά απρόσκλητες

δε διστάζουν να σε τσιμπήσουν

σαν κάτι να τους χρωστάς

μέχρι που αναγκάζεσαι να σηκωθείς

να τις κυνηγήσεις και να τις διώξεις

να κλείσεις ερμητικά τα παράθυρα

και να βυθιστείς πάλι στην οικογενειακή γαλήνη

τι φταις εσύ για τους ασυλλόγιστους

που αποφάσισαν να πάνε κόντρα στο ρεύμα ;

είναι πολύ ενοχλητικές

οι αλογόμυγες

και δεν βρίσκεται κανείς

να μας απαλλάξει απ' αυτές…

© Δημήτρης Φιλελές