ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑΝΟΙ

Peter Paul Rubens - Λεπτομέρεια από την "Τιτανομαχία"

ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑΝΟΙ

Στο σύρε κι έλα της ζωής, στου κόσμου το χαρμάνι

λίγοι γεννιούνται γίγαντες, πολλοί γεννιούνται νάνοι

ψηλά πετούν οι σταυραϊτοί μαζί με τα γεράκια

όρνια ψοφίμια κυνηγούν, ξοπίσω τα κοράκια

τ’ αηδόνι βγαίνει την αυγή και γλυκοκελαηδάει

το κλαψοπούλι τη νυχτιά βαριά μοιρολογάει

του λιονταριού περήφανη η χαίτη ανεμίζει

ο χοίρος μες στο λάκκο του τρώει κι αποπατίζει

αλύγιστος ο έλατος ορθώνεται στο χιόνι

το χαμοδέντρι προσκυνά, καίγεται, μαραζώνει

στην άκρη άκρη του γκρεμού ριζώνει η ανεμώνα

μα της γαρδένιας ο ανθός τρομάζει το χειμώνα

ο ποταμός το δίκιο του χρόνους πολλούς γυρεύει

κι ο χείμαρρος για μια στιγμή κυλάει και στερεύει

ο ναύτης λάμνει το κουπί στο θεριεμένο κύμα

κι ο στεριανός με το τσαπί στο χώμα σκάβει  μνήμα

αίμα της δόξας κόκκινο βάφει το μονοπάτι

του δράκοντα δε σκιάζεται το άγρυπνο το μάτι

παράδεισος και κόλαση της γης το περιβόλι

όταν θρηνούν οι άγγελοι, χορεύουν οι διαβόλοι.

© Δημήτρης Φιλελές