ΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕΠΑ

Φρανσίσκο Γκόγια - 3 Μαΐου 1808

ΑΝ ΣΕ ΕΒΛΕΠΑ

Αν σε έβλεπα

οργισμένο πολεμιστή

να οδηγείς το άρμα με τα αγέρωχα άλογα

έξω από τα τείχη της Τροίας

με τους μυώνες σου έτοιμους να εκραγούν από την ένταση

θα σε αναγνώριζα αμέσως

γιατί έχω νιώσει το θυμό σου

μέσα από τα λόγια

του τυφλού Χιώτη ραψωδού

αν η άτρομη  θωριά μου προκαλούσε δέος

καθώς δρασκέλιζες τα βουνά

και δάμαζες τα κύματα

σώζοντας τα ολοφυρόμενα ανδράποδα

από το διαγούμισμα των κουρσάρων

και τα σκλαβοπάζαρα της ανατολής

θα σε ονομάτιζα

γιατί ο θρύλος σου με έφτασε

σαν βροντερός απόηχος της άνισης μάχης

στα μαρμαρένια αλώνια

αν σε αντίκριζα

σε κακοτράχαλα λημέρια

να ανεμίζεις απροσκύνητος

ένα άσπροι κομμάτι πανί

με ένα γαλάζιο σταυρό καταμεσής

θα ήξερα ποιος είσαι

γιατί μου το έμαθε μαζί με τα πρώτα γράμματα

ο δάσκαλος στο σχολείο

αν φάνταζες άγγελος εκδικητής

με ένα δαυλό φλεγόμενο στο χέρι

στη μπαρουταποθήκη του μοναστηριού

έτοιμος να κάνεις στάχτη τη σκλαβιά

θα προσκυνούσα γονατιστός

το άσαρκο θυσιαστήριο

γιατί το θαύμασα ολοζώντανο

από τον χρωστήρα των ζωγράφων

αν σε συναντούσα

στην πλατεία του χωριού

λεβεντόκορμο γενειοφόρο

πρώτος να σέρνεις το χορό

ζωσμένος σταυρωτά τα φυσεκλίκια

θα σε χαιρετούσα σφίγγοντας την τραχιά παλάμη σου

γιατί άκουσα τα κατορθώματά σου

από το στόμα των παππούδων

τα βράδια χαμηλόφωνα δίπλα στη φωτιά

μα εσύ περπατούσες ολομόναχος 

ατάραχος και ανυπότακτος

με ένα πλατύ πλατύ χαμόγελο

με βήμα σταθερό 

φορώντας ένα ολόλευκα πουκάμισο

ραντισμένο με ανθόνερο

σιδερωμένο από τα ροζιασμένα χέρια της μάνας σου

με ένα κόκκινο μαντήλι

επιδέξια διπλωμένο στη μικρή τσέπη

στο μέρος της καρδιάς

και ήταν σαν να φώναζες στον Εφιάλτη

"Εγώ είμαι αυτός που γυρεύεις!

Μην αστοχήσεις! "

χαιρετώντας τον ήλιο για στερνή φορά

κι εγώ γνώρισα τυχαία τη μορφή σου

μέσα σε μια κρυμμένη φωτογραφία

τη στιγμή που το χώμα

πήρε το χρώμα από το μαντήλι σου

τη στιγμή που πέρασες στην αθανασία

χωρίς να προλάβουμε να ανταλλάξουμε μια λέξη

κι όμως μου είπες τόσα πολλά

μαζί σου πορεύομαι

με την εικόνα σου φυλαγμένη

στην ίδια πάντα τσέπη του πουκάμισου

στο μέρος της καρδιάς.

© Δημήτρης Φιλελές