Δήμος Νέας Ιωνίας - Έκθεση Ζωγραφικής Ενηλίκων

 

Δήμος Νέας Ιωνίας

Έκθεση Ζωγραφικής Ενηλίκων

 

Χτες, 3  Ιουλίου 2024, άνοιξε τις πόρτες στης στο κοινό η θερινή Έκθεση Ζωγραφικής Ενηλίκων, που περνούν τον χρόνο τους στα καλλιτεχνικά εργαστήρια του Δήμου μας, στον περιποιημένο χώρο του Παναιτωλίου στη Νέα Ιωνία. Εντυπωσιακός ο αριθμός των συμμετεχόντων, εντυπωσιακή και η ποσότητα των έργων, αλλά ακόμη πιο εντυπωσιακό το επίπεδο των πινάκων ζωγραφικής που με την ποικιλία των τεχνικών και της θεματολογίας τους δεν υπολείπονταν σε τίποτα από μια επαγγελματική έκθεση ζωγραφικής.

Με την εικαστική καθοδήγηση του Δημήτρη Βάρβογλη, της Μαριάνθης Κουμαριανού και της Κωνσταντίνας Μπαρμπαρή το εργαστήριο ζωγραφικής του Δήμου Νέας Ιωνίας, από τα παιδικά τμήματα μέχρι και τους ενήλικες μαθητές, ανεβάζει πραγματικά πολύ ψηλά τον πήχη και βάζει τα θεμέλια για ένα ευοίωνο εικαστικό μέλλον. Οι δύο όροφοι του κτιρίου με τους τοίχους γεμάτους με ελαιογραφίες ποικίλης θεματολογίας, έργα με κάρβουνο, παστέλ και μεικτές τεχνικές δημιουργούν ένα αξιοπρόσεκτο αισθητικό σύνολο, ιδιαίτερα ελκυστικό για όλους τους επισκέπτες.

Η πολυκοσμία των εγκαινίων, οι ομιλίες και η παράλληλη μουσική παρέμβαση δεν μου επέτρεψαν να φωτογραφίσω τουλάχιστον από ένα έργο καθενός από τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες στην έκθεση – κάτι για το οποίο απολογούμαι, αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ασφαλώς είναι όλοι και όλες άξιοι συγχαρητηρίων. Και βέβαια η παρουσίαση και ο σχολιασμός των έργων που ακολουθούν γίνεται μέσα από τη ματιά του φιλότεχνου και όχι του επαΐοντος.

Ξεχωριστό το φως που εκπέμπει το έργο της ΕΛΕΝΗΣ ΑΤΖΕΜΗ με το ψωμί, το βασικό αγαθό της ζωής, να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Άρτιο από κάθε άποψη, πόλος έλξης στα μάτια του επισκέπτη.

Οι θαλασσογραφίες αποτελούν αγαπημένο θέμα για τους περισσότερους ζωγράφους και η παράδοση συνεχίστηκε και σ’ αυτή την έκθεση με ελαιογραφίες, κατά κύριο λόγο, που απεικονίζουν βάρκες άλλοτε προβάλλοντας τις ακύμαντες αντανακλάσεις τους, άλλοτε ακίνητες σε γαλήνια θάλασσα και άλλοτε ριγμένες στη στεριά, ενώ πίσω τους το κύμα σκάει αγριεμένο, δημιουργώντας την αίσθηση της κίνησης

όπως τα παραπάνω έργα της ΟΛΓΑΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ, της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΕΪΜΑΡΟΓΛΟΥ και της ΣΟΝΙΑΣ Π. με πλούσια χρωματική παλέτα.

Συναντάμε όμως και τους ψαράδες την ώρα της δουλειάς

όπως στα έργα της ΜΑΡΙΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΕΛΗ και της ΝΤΑΝΙΕΛΑΣ ΣΟΦΙΑΝΟΥ, που διακρίνονται για τη ζωντάνια των χρωμάτων και την έντονη αίσθηση κίνησης που δημιουργούν στον θεατή.

Επιβλητικό το φορτηγό πλοίο που απεικονίζεται στο έργο της ΙΩΑΝΝΑΣ ΤΖΑΝΕΛΛΗ, δεμένο στο λιμάνι, αλλά αγέρωχο ανάμεσα στα δυο πανίσχυρα στοιχεία της φύσης, τον ουρανό και τη θάλασσα, που οι χρωματικοί τόνοι τους προϊδεάζουν για τις δυσκολίες του ταξιδιού.

Πάντα όμως υπάρχει ένας φάρος, όπως αυτός που εικονίζεται στο έργο της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ, όρθιος ανάμεσα στα αγριεμένα κύματα, άσβηστος μέρα και νύχτα, για να προστατεύει τους ναυτικούς, να τους δείχνει τον δρόμο μακριά από τις ξέρες και να φροντίζει να φτάσουν με ασφάλεια στον προορισμό τους, αλλά και σώοι στην αγκαλιά όσων περιμένουν την επιστροφή τους. Έργο λιτό αλλά με ιδιαίτερη ένταση.

Άλλο ένα αγαπημένο θέμα των καλλιτεχνών, τα τοπία, καταλαμβάνει τον δικό του χώρο και σ’ αυτή την έκθεση. Τα χρώματα του δειλινού έχουν μια ξεχωριστή γλυκύτητα και ξυπνούν μια ταξιδιάρικη διάθεση στο έργο που φέρει την υπογραφή ΜΑΓΚΑΝΟ ΓΡΑΖΙΑ.

ενώ το τοπίο αλλάζει, γίνεται βροχερό και μας παραπέμπει σε μια πόλη του ευρωπαϊκού ίσως βορρά με τη θλίψη που προκαλεί στους ανθρώπους και την αναζήτηση πρόχειρης προστασίας κάτω από τις ομπρέλες, όπως αποδίδονται στο έργο της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΠΕΚΑ.

Ελεύθερη καλπάζει η χρωματική αλλά και η θεματική φαντασία στα έργα του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΛΙΒΑΚΗ. Με μια αίσθηση συμπαντικής ζωγραφικής τα τρία μικρά σε διαστάσεις έργα έχουν διάθεση συνομιλίας με τον θεατή, τον κοιτάζουν κατάματα και ακτινοβολούν ευθυμία αλλά και πρωτοτυπία.

Μοντέρνα η αισθητική της ΣΟΦΙΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ, αφαιρετική και έντονα χρωματική, οδηγεί τον επισκέπτη σε μια ευχάριστη αναζήτηση.

Αφαιρετική είναι και η ζωγραφική αποτύπωση της ΒΑΣΩΣ ΠΕΡΓΑΜΑΛΗ, που μας μεταφέρει σε ένα χωριό σκαρφαλωμένο σε βράχια με έντονους χρωματικούς τόνους.

Ένα καφενείο με τους θαμώνες του, έργο της ΔΙΑΜΑΝΤΩΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ, μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, αποπνέοντας μιας αίσθηση ξεγνοιασιάς. Χρώματα και αρώματα λησμονημένα που έχουν χαθεί μέσα στη δίνη των μεγάλων ταχύρρυθμων πόλεων.

Κυβιστικής αντίληψης είναι το νησιώτικο τοπίο της ΔΙΟΝΥΣΙΑΣ ΚΟΥΡΜΕΝΤΑΛΑ, με χρώματα πρωτότυπα και ζωηρά και έναν ουρανό εντελώς μακριά από τα συνηθισμένα, που όμως δεν ξενίζει. Ιδιαίτερη ευχαρίστηση προκαλεί στον θεατή η καμπυλότητα και η συμμετρία των όγκων.

Μοιάζουν καρναβαλιστές οι έντονες ανθρώπινες φιγούρες της ΑΓΛΑΪΑΣ ΖΟΡΜΠΑ, ζωηρές, πολύχρωμες, αέρινες, ευλύγιστες, προκαλούν και προσκαλούν σε χορό των αισθήσεων.

Και ξαφνικά εμφανίζεται ένα άλογο που μοιάζει να καλπάζει μέσα σε ένα σύννεφο. Η ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΜΠΩΤΟΥ μας μεταφέρει με απαλές γραμμές την αίσθηση της φυσικότητας της κίνησης.

Στον δεύτερο όροφο της έκθεσης υπάρχει ένα έργο που μαγνητίζει το βλέμμα. Είναι το γυμνό σώμα της ΙΟΥΛΙΑΣ ΣΚΑΡΗ που αποτελεί αυτό που χαρακτηρίζουμε ως «αξιοθέατο». Μια συμβολική εικόνα που κάθε επισκέπτης μπορεί να αποσυμβολίσει με τον δικό του τρόπο. Πρόκειται για ένα ζωγραφικό κόσμημα από κάθε άποψη.

Το ανδρικό σώμα κυριαρχεί στα δύο αξιοπρόσεκτα έργα του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ. Είτε με κλασική είτε με πιο μοντέρνα προσέγγιση, οι ζωγραφικές τους δημιουργίες είναι πόλος έλξης για τον επισκέπτη.

Τρυφερή και ιδιαίτερα αισθησιακή η γυναικεία φιγούρα στο έργο της ΜΑΡΙΑΣ ΑΝΤΩΝΟΛΟΥΚΑ, εικόνα βγαλμένη από άλλη εποχή, με λεπτές γραμμές και κινητικότητα.

Το ίδιο ισχύει και για το κορίτσι με τα κόκκινα που μας δίνει την αίσθηση του χορευτικού στροβιλισμού και του ερωτικού πάθους στο έργο του ΙΩΑΝΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΩΝΗ.

Στην έκθεση όμως συναντήσαμε και πολλά αξιόλογα πορτρέτα, ξεκινώντας από την ασκητική μορφή με το υποβόσκον χαμόγελο που εμφανίζεται στην ελαιογραφία της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΜΠΕΚΑ.

Ελκυστικό είναι όμως και το μοντέρνας τεχνοτροπίας πορτρέτο της ΜΑΡΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, με χρώματα πρωτότυπα και έντονα χαρακτηριστικά κίνησης.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον και το προφίλ της γυναικείας προσωπογραφίας, με άλλη τεχνική, της ΤΑΞΙΑΡΧΟΥΛΑΣ ΙΝΤΖΙΡΤΖΗ.

Αξιοπρόσεκτη και η γυναικεία μορφή, σαν παλιά φωτογραφία, που μας κοιτάζει με το αινιγματικό της βλέμμα στο έργο της ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ.

Πολύ αξιόλογα, όμως, ήταν και τα πολυπληθή έργα με κάρβουνο στον χώρο της έκθεσης – κυρίως πορτρέτα και σώματα. Δυστυχώς, οι συνθήκες φωτισμού δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για τη φωτογραφική αποτύπωση αυτών των έργων. Ωστόσο, στο μέτρο του δυνατού, γίνεται μια σύντομη αναφορά.

Γεμάτο ζωντάνια και κίνηση στα μαλλιά, στα μάτια και στα χείλη είναι το κοριτσίστικο κεφάλι της ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΜΠΑΛΑΣΗ.

Ιδιαίτερα συμβολικό και ερεθιστικό για το μάτι είναι και το γυναικείο προφίλ που αποτυπώνεται στο έργο του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΡΑΪΛΑ.

Με πολλή λεπτομέρεια και ξεχωριστή εκφραστικότητα είναι δουλεμένη η ώριμη γυναικεία μορφή διά χειρός ΕΛΕΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ.

Αξιοπρόσεκτη είναι και η σπουδή του ανδρικού σώματος όπως παρουσιάζεται μέσα από το έργο της ΜΑΚΡΙΝΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ.

Με πολύ όμορφη τεχνική και γλαφυρή χρωματική παλέτα μας παρουσιάζει η ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΜΑΡΟΥΛΗ τη νεκρή φύση του έργου της.

Τέλος, αξίζει να προσεχθεί και το ιδιαίτερο από κάθε άποψη έργο της ΚΑΛΛΙΡΟΗΣ ΜΑΓΕΙΡΑ, που συνταιριάζει διαφορετικά υλικά και καταλήγει σε ένα ωραίο αισθητικό αποτέλεσμα.

Πολλά τα έργα, πολλοί οι καλλιτέχνες, πολύς ο χρόνος που χρειάζεται για την περιήγηση στον χώρο με αλλεπάλληλες στάσεις μπροστά σε τόσες ενδιαφέρουσες εικαστικές δημιουργίες.

Οπότε, αν ξαφνικά εμφανιστεί μια καρέκλα από το πουθενά, είναι λογικό να θέλεις να καθίσεις για μια ανάσα.  Μπορεί όμως κάποιος να καθίσει ανενδοίαστα σε μια τέτοια καρέκλα;

Η Έκθεση, όπως είναι γνωστό, θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Ιουλίου. Ένας απογευματινός περίπατος ως εκεί συνιστάται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του ωραίου –και όχι μόνο της Τέχνης– κάθε ηλικίας. Οι δημιουργίες των νέων καλλιτεχνών της Νέας Ιωνίας θα σας αποζημιώσουν.

Δημήτρης Φιλελές