Βαγόνια
Τα
γέρικα βαγόνια
στις
αποβάθρες της λησμονιάς
αντηχούν
βαθιές ανάσες
σαν
στάσιμη πομπή επιταφίου
που
δεν προσδοκά ανάσταση
αλλά
το ψυχοπάλεμα των κίτρινων κεριών
στης
εαρινής πνοής το λάγνο άγγιγμα
πίσω
από τα θαμπά τζάμια
τα
φθαρμένα καθίσματα μετρούν τους χτύπους
της
απουσίας
τα
ραμφίσματα του ανέμου
διαπερνούν
τις αμυχές των τοιχωμάτων
τα
ξύλινα πατώματα τρίζουν στο ρυθμό
του
ρέκβιεμ των βημάτων
που
σβήνουν στην ομίχλη
σώματα
ξεθωριασμένα
χωρίς
πια τη στιλπνότητα της επιφάνειας
του
σφρίγους την αποθέωση
και
των προβολέων τη λάμψη
συμβιώνουν
στωικά με της φθοράς τη διέλευση
εκτός
τροχιάς
με
την καρτερία του έσχατου προορισμού.
© Δημήτρης Φιλελές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου