ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Χτες, 22 Φεβρουαρίου 2020, παρουσιάστηκε στα γραφεία της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών το πρώτο τεύχος της Νέας Φιλολογικής Πρωτοχρονιάς, που επανακυκλοφόρησε μετά από πολλά χρόνια απουσίας από τα ελληνικά γράμματα, με πρωτοβουλία του αγαπημένου φίλου ποιητή Αντώνη Θαλασσέλη.

Από το συλλογικό έργο των 500 και πλέον σελίδων, δημοσιεύω ένα από τα ποιήματα με τα οποία συμμετείχεα στο ξεκίνημα αυτής της νέας λογοτεχνικής προσπάθειας.

ΑΠΟΛΟΓΙΑ

Στην άμμο ανάψαμε φωτιά να πούμε παραμύθια

μα τα παιδιά ζητούσανε να μάθουν την αλήθεια.

Λόγια μονάχα ξέραμε που τα αυτιά χαϊδεύουν

και για καράβια στα βουνά που χρόνια ταξιδεύουν.

Απ' τα μαλλιά αρπάξαμε όμως την ευκαιρία

το τέλος για να γράψουμε στη φαρσοκωμωδία.

Ψέματα καβαλάρηδες μας τάισαν με σκόνη

τα φωτεινά ιδανικά κρεμάσαν στην αγχόνη.

Τα εθνικά συνθήματα με μίσος ποτισμένα

και τα οράματα φτηνά, τσίπουρα νοθευμένα.

Στο λάκκο μέσα μάθαμε να ζούμε με λιοντάρια

κι αν γεννηθήκαμε λαγοί, μοιάζουμε παλληκάρια.

Μας πνίγει το φιλότιμο, σηκώνουμε παντιέρα

με φουστανέλα του τσολιά και ιαχή "αέρα"!

Πουλήσαμε το κίνημα σε οίκο ευκαιρίας

το κήρυγμα γυρεύουμε σανίδα σωτηρίας.

Χώσαμε το κεφάλι μας κάτω από κεραμίδι

τη σάρκα μας προσφέρουμε στ' άλογα του Διομήδη.

Γράψαμε στα παπούτσια μας την αξιοκρατία

σαν τέρας αναθρέψαμε τη γραφειοκρατία.

Τυφλά υπηρετήσαμε τους νόμους των αρχόντων

κακώς υποτιμήσαμε τη γνώση των γερόντων.

Αφού ολοκληρώσαμε την αυτοκριτική μας

κι είπαμε πώς πουλήσαμε την επανάστασή μας

σβήσαν τα φώτα του μπερντέ και μείναμε μονάχοι

και τα παιδιά μας μάθανε πώς χάσαμε τη μάχη.

Κι αν δεν τους γίνει μάθημα, το φταίξιμο δικό τους

που άλλοι θα ορίζουνε το μαύρο ριζικό τους.

© Δημήτρης Φιλελές