ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙ

ΑΚΟΥΣΤΕ...

ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΟΥΛΙ

Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο,

η ξενιτιά σε χαίρεται κ’ εγώ ‘χω τον καημό σου.

Τι να σου στείλω, ξένε μου, τι να σου προβοδίσω;

Μήλο αν σου στείλω σέπεται, τριαντάφυλλο μαδιέται,

Σταφύλι ξερωγιάζεται, κυδώνι μαραγκιάζει.

Να στείλω με τα δάκρυα μου μαντήλι μουσκεμένο,

τα δάκρυα μου είναι καυτερά, και καίνε το μαντήλι.

Τι να σου στείλω, ξένε μου, τι να σου προβοδίσω;

Σηκώνομαι τη χαραυγή, γιατί ύπνο δεν ευρίσκω,

ανοίγω το παράθυρο, κοιτάζω τους διαβάτες,

κοιτάζω τις γειτόνισσες και τις καλοτυχίζω,

πως ταχταρίζουν τα μικρά και τα γλυκοβυζαίνουν.

Με παίρνει το παράπονο, το παραθύρι αφήνω,

Και μπαίνω μέσα, κάθομαι, και μαύρα δάκρυα χύνω.