Λίγο πριν πέσουν οι μάσκες...
Γέρος με χοντρό μπαστούνι
και παχύ στριφτό μουστάκι
άσπρα γένια στο πηγούνι
στο κεφάλι καβουράκι.
Και εγώ γριά καμπούρα
με τη ράχη λυγισμένη
μούρη με πλισέ και σούρα
απ' τα χρόνια ζαρωμένη.
Είμαι μαύρο διαβολάκι
κατακόκκινη μουρίτσα
μου φυτρώνει κερατάκι
και μια γυριστή ουρίτσα.
Κι εγώ είμαι αγγελούδι
στα ολόλευκα ντυμένο
ένα απαλό τραγούδι
ξέρω μοναχά να ψέλνω.
Άσπρος σκούφος και κουτάλα
αρχιμάστορας μεγάλος
στα γλυκά μου με το γάλα
σαν και μένα δεν είν' άλλος.
Σερβιτόρα από σόι
πήγαιν' έλα με το δίσκο
όποιος τρώει ξανατρώει
κι όλο το μπελά μου βρίσκω.
Καβαλάρης στ' άλογό μου
άφοβα στο δάσος τρέχω
το σπαθί μου στο πλευρό μου
πάντα συντροφιά μου έχω.
Η ωραία κοιμωμένη
σε προσμένει να τη σώσεις
απ' τα μάγια πετρωμένη
να την απελευθερώσεις.
Στης Αποκριάς το γλέντι
παρδαλές μεταμορφώσεις
χάνει ο σκύλος τον αφέντη
ποιον γνωρίζεις μην προδώσεις.
Στης Αποκριάς το κέφι
σ' άλλους κόσμους ταξιδεύω
χτύπα μου εσύ το ντέφι
κι όσο θέλεις σου χορεύω.
Στίχοι : © Δημήτρης
Φιλελές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου