Αν επί 36 συναπτά έτη δεν έχει υπάρξει προοπτική νέου έτους καλύτερου από το προηγούμενο σε ό,τι αφορά τουλάχιστον στην οικονομική κατάσταση και σε όσα αυτό συνεπάγεται, δε μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι πως από φέτος κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο.
Όσα χρόνια μπορώ να ανατρέξω στο παρελθόν, το μόνο που θυμάμαι είναι εκείνο το αμυδρό φως στο τούνελ που όλοι περιμέναμε με αγωνία να λάμψει, για να διαπιστώσουμε μετά μεγάλης μας λύπης πως τελικά επρόκειτο για τους εκτυφλωτικούς προβολείς του γερμανικής κατασκευής οδοστρωτήρα τύπου Μέρκελ, που μέσα από την οικονομική παντοδυναμία επιδιώκει να κατορθώσει όσα δεν κατάφερε ο προκάτοχός της Αδόλφος Χίτλερ με τη δύναμη των όπλων.
Δυστυχώς, και αυτή τη φορά, όλα και όλοι συνηγορούν εναντίον μας. Ακόμα και οι κυβερνήτες που με την ψήφο μας κατά πλειοψηφία επιλέξαμε, επειδή πιστέψαμε πως «λεφτά υπάρχουν», φαίνεται πως εδώ και πολλές δεκαετίες μας θεωρούν «κοπρίτες» και είναι απόλυτα βέβαιοι πως «μαζί τα φάγαμε» δια στόματος αντιπροέδρου. Οπότε, καλούμαστε όλοι μαζί να πάψουμε να κοπρίζουμε τον τόπο και να αποφασίσουμε επιτέλους να δουλέψουμε για να αποπληρώσουμε το υπέρογκο χρέος μας.
Τελικά, ίσως είναι καλύτερα έτσι, ίσως έχουμε την τελευταία ευκαιρία να αφυπνιστούμε και να εξοφλήσουμε ένα χρέος που έτσι κι αλλιώς μας βαραίνει πράγματι εδώ και δεκαετίες. Είναι στ’ αλήθεια βαρύ το παλτό του φιλοτομαρισμού που επί τόσα πολλά χρόνια φορέσαμε και το άβολο σμόκιν του ωχαδερφισμού που πιστέψαμε πως θα μας μεταφέρει σε υψηλότερη κοινωνική τάξη, ξεχνώντας εντελώς πως σε καμία περίπτωση «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά».
Για να μπορέσω, καλοί μου φίλοι, μετά λόγου γνώσεως να σας ευχηθώ «αίσιον και ευτυχές το νέον έτος» με αισθήματα αγάπης αληθινής για τον συνάνθρωπο που υποφέρει, με καρδιές που θα έχουν τις πόρτες διάπλατες και με ψυχές με μάτια ορθάνοιχτα, με ζεστασιά και στοργή για όσους έχουν ανάγκη, για να βρούμε την ευτυχία εκεί που πραγματικά υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου